Bunda 1 ay oncesine kadar 3 ay kayınbabamın hastalığı sebebiyle yanımıza geldiler gittiler. 2 yıllık evlilik surecimizde ilk defa uzun kalmalı oldular. İlk gunler sakin kadınken. Bir şeyler yaparken sorarken sonrasında zıvanadan cıkarcasına evin her yerini değiştirdi. Mutfak salon falan filan temizlik yapıyorum manasıyla. Beni cıldırttı bende eşime rahatsız olduğumu uygun dille soyledim bari yatak odama girmesin diye. Neyse sonuc olarak 1 aydır yoklar gittiler. Bugunde eşimle konuşuyorlar benim evde olmadığımı calıştığımı sanıyor ve ordan annem hakkında aramıyor sormuyor gibi gibi cırlıyor eşime. Eşimde anne kadının kızı 2 haftadır sınavlara giriyor ve kız kardeşine kanser tanısı koydu hastane hastane geziyorlar sen ara dedi ama hala orda konusuyor. Eşimde anne senin cok konuşasın var ama benim yok dedi kapattı telefonu. Bende ne diyor dedim işte anne aramamış uzun zamandır onu soyluyor dedi. Bende ee kendi arasın ozaman ozlemiise dedim. Eşimde bende oyle dedim ya zaten dedi. Konuyu uzatmamak icin ustune fazla bir şey demedim bende. Ama derdi bana yaptıklarını ben anneme anlattım biliyor ve annemin tavır aldığını ima ediyor ki annem oyle bir insan değildir. Ben yaptıklarını anlattığımda bir şey olmaz gidince eski haline cevirirsin diye bana laf soyleyen kadın. Şimdi icimden bir ses ara senin derdin ne kavga gurultu ile besleniyorsunuz bizden de bunu mu bekliyorsunuz biz oyle insanlar değiliz de. Bir diğer seste bırak kudursun ekmeğine bal surme diyor. Siz olsanız ne yapardınız.