Daha evleneli 7 ay oldu anamdan emdigim sut burnumdan geldi. Birkac konu da actim burda daha once. İnanin keske evlenmeseydim diyorum ama bosanmak zor. Bana kalsa bosanirim da toplumsal baskilar .. Ablam yillar once bosandi. Ben de bosanirsam ailem ...
Gorucu usulu tanistik evlendik. Resmen basiret baglanmasi bu karari almamin baska bir aciklamasi yok. O donem bosluktaydim doguda memurum dort senedir yalnizdim. Hayatimiza renk gelsin diye evlendik hayatimiz kapkara oldu.
Kafa yapilarimiz, ailelerimiz, hayata bakisimiz bambaska. Aramizda maddi yonden guven yok. Buyuk ihtimal onun benimle gorusmesinde benim calisiyor olmamin da etkisi oldu. Seviyorum ama kalbim o kadar kirik ki. Sogumaya basladim. Evliligimizde iyi giden tek sey cinsel hayatimiz/dı. Cocuk yok dusunmuyorum da.
Forumda bi konu vardi "annemi ara baskisi "diye. Konu sahibi nisanliymis daha bunu okuyorsa yol yakinken topuk topuk topuk.
Kendini ailesinden ayristiramamis yeni bir aile kurmaya hazir olmayan tipler bunlar. Ayni sorun yuzunden bu aksam tartistik. Neymis babasini en son ne zaman aramisim. Guzelce soylese neyse de hesap soruyor. Surekli ailem ailem ailem.
İsten cikinca eve gelmek istemiyorum artik ayaklarim geri geri gidiyor resmen.
Burda bazen konular aciliyor. Evlenemedim , yalnizim, herkes evlendi vs diye. Bunlari okuyup ibret alsinlar. Evlenmek kolay da iyi bir evlilik yapmak ve onu surdurmek cok zor.
Yapmam dedigim seyleri yaptim, kinadiklarim basima geldi. Cogu zaman duygusal karar almayip mantigimla hareket ettigimi soyler/di cevremdekiler mantigima tukureyim . Bu evliligin mantikli bir aciklamasi yok.

Bosanmadan once napabilirim aile terapisti vs ?
Evliligin ilk aylarinda bosanan var mi bosanma nedeniniz neydi ?