Lise donemlerimde sevdiğim ilk ve son kişiden ayrıldığım ergenlik psikolojisiyle buyuk aşk acısı cektiğim zamanlarda internetten biriyle tanışmıştım. 20 ’li yaşlarının ortalarındaydı buyuktu benden. Dertleşme ile başlayan muhabbetin sonunda bu kişi bana aşık olduğunu soylemişti. Ben asla oyle duşunmediğimi olmayacağını filan soylerdim. O zamanlar da aslında kendi hikayelerini anlatırken yalanlar uydururmuş da ben anlayamamışım. Neyse bir şekilde yuz yuze goruştuk. Kırmamak icin goruşmeye devam ettim ama hicbir şekilde yakın durmamaya calıştım sevgisine karşılık verecek bir harekette bulunmadım bu defa ben senden ayrılamam olurum ya benimsin ya kara toprağın gibi bir suru şey soylemeye başladı. Kanser olduğunu bile soylemişti inanıp inanmamak arasında kalmıştım. Tabii ki gercek değilmiş bu da. Kendi kendine o kadar cok yalan soylerdi ki bozmamak icin yok artık uydurma diyemezdim cekinirdim bazen de gercek mi acaba derdim. Bu sure icerisinde arkadaşlarımdan bazıları ile ilgili cok cirkin şeyler soylemişti ama ben inanmamıştım farkına varamamışım benim arkamdan da aynı cirkinlikte iftiralar attığının. Hicbir zaman ona sevgi sozcuğu soylemedim cunku sevmiyordum ancak kurtulamıyordum da. Cocuktum 15-16 yaşlarındaydım. Bir gun bu kişinin bir arkadaşı bana bir şeyler yazdı senin hakkında şunu şunu soyledi diye. İftiralar o kadar cirkindi ki başımdan aşağı kaynar sular dokuldu. Guya imam nikahı kıymışız vs. bel altı bir suru cirkin iftira. O an bu kişiye soyledim nasıl bu iftiraları atarsın diye, sacma sapan gerekceler sundu ama sonrasında oğrendim ki arkadaşlarıma da benimle ilgili bir suru cirkin şeyler soylemiş. İnanın o kadar cok dikkat ederdim ki davranışlarıma, hicbir şekilde kendisine cesaret verecek bir harekette bulunmazdım yanındayken. Değer yargılarım olduğunu cok iyi bilirdi. Bir kez bile kendisine sevgi sozcuğu kurmadım. Bu kişi ben ondan uzaklaştıktan sonra aileme de ulaştı ailem tepki gosterdi ve bir daha karşıma cıkamadı. Bu surecte sosyal medyadan ekleme teşebbusunde bulundu ancak hep engelledim.
Bu insan vasıfsız biriyken, calıştığım kuruma bağlı başka şehirde bir şekilde işe başlamış. Bulunduğum yere gelse karşılaşma ihtimali bile beni tedirgin ediyor hakkımda iftiralar atan, turlu senaryolar yazan biri bu. Kendime gelemiyorum duşundukce. Nasıl bir zihni varsa binbir turlu yalan, kurgu ve iftira cıkıyor o zihinden. Karşı tarafın ruhu bile duymuyor. Nasıl atlatabilirim bu travmayı bilmiyorum aklıma geldikce o kadar uzuluyorum ki. Şimdi olsa her turlu yola başvurur şikayet ederdim, sessiz kalmazdım asla. Seneler gecti hala atlatamıyorum maruz kaldığım iftiranın travmasını. Hic boyle biriyle karşılaştınız mı? Bu tarz insanlarla nasıl baş edilir?