Merhaba, 6 aylık hamileyim. Bu bebeği gercekten istedim. Zaten neredeyse 5 yıllık evliyim falan filan. Ama gelin gorun ki acayip korkuyorum bakamazsam, yeterli olamazsam, bir şeyi eksik olursa... Evlilik hayatımda gayet rahatım istediğim zaman yatar, istediğim zaman kalkarım uykuyu severim. Cocuk olunca bıkmaktan pişman olmaktan korkuyorum. Lutfen yargılamayın. Her anne adayı bunu yaşar mı? Genel olarak cok garantici ve hep iki adım oteyi hesaplayan bir insanım bu yuzden mi boyle hissediyorum. Bu duşunceler yuzunden Kendimi suclu hissediyorum ama bir turlu rahatlayamıyorum. Umarım anlaşılmışımdır. Değerli fikirlerinizi bekliyorum