22'sinde genc bir kadınsın. Yeni evlisin ve yeni tanışacağın gizemli bir eltin, gizemli bir gorumcen var. Belki de gizemli arkadaşların.. Goruşme tamamlanıyor ve mis gibi gulucuklerle veda ediliyor.
Ve aklında tek bir soru, "Benim icin ne dedi? Hakkımda ne duşunuyor? Acaba beni sevdi mi?"

Anladım ki aslında onemli olan, onların benim icin ne duşunduğu değil, benim onlar icin ne duşunduğum, ne hissettiğimmiş. Bıraktığım izlenimin derdine duşeceğime, bunu hak edip hak etmeyeceği yonunde birkac izlenim de ben edinseymişim.. Hani azıcık sevgi pıtırcığı suslu hanımcık olmaktansa, daha sessiz kalan taraf olsaymışım. Sorular soran taraf olmayı bıraksaymışım da, azıcık cevap veren taraf olsaymışım ya?
Bırak sana soğuk nevale desinler. Bırak senden hoşlanmasınlar. Hep aynı son değil mi, samimiyetsiz insanlar karşısında yaşadığımız tek taraflı ilgicikler, sevgicikler.
Oyleleri var ki, oyle ciciş ciciş olmuyorlar işte.

Sanırsın ki sana bayılıyor. Ne sohbetler, ne muhabbetler.. Bir suru ortak nokta! Aman Allahım ne kadar da iyi bir insan. Kesin birbirimiz icin aynı şeyleri duşunuyoruz. Yani resmen siz birbiriniz icin yaratılmış eltiler, gorumceler, arkadaşlar gibisiniz.

Pır pır pır tutuyoruz eteklerimizden hoppidik hoppidik o buluttan o buluta kelebekler gibi hoplarcasına..

Yapma be şekerim yapma. O kadar masum değil. Kimse sana senin kadar ozverili değil. Kimse sana senin gibi gulerken samimi değil! Değil gulum, değil.. İki kahve ictiniz de "kanka" mı oldunuz..

Sonra hoop, poncik popoya bir tekme! Tekmenin manen karşılığı olarak, ya gidip arkandan seni cekiştirir. Artık ne bulabiliyorsa onu işte.. Sonra milletin icinde seni rencide etmenin derdine duşer. Oda yetmezmiş gibi haddine duşmeyen ozelinize yorum yapmalara başlar. Akıl verirler.. Ya da belki kına gecenize kara bir leke bırakırlar!

En ufak bir yanlış anlaşılmaya bakar. İcinde ne var ne yok dokuverir, şok olursun. Ne gerek var halbuki bu kadar cirkinleşmeye. E hani sana can ciğer sarılmaları, opucukleri, gulucukleri?

Anlık bir dejavudan sonra, aptalca başladığımız yere geri donuyoruz..
Sanırım bazen,
Haketmeyen herkes icin uzuluyoruz.
Değer vermeye kimden başlayacağımızı bilemiyoruz..
Bilemeyiz ki..
Demem o ki, zaman ver.
Biraz daha sabret.

Durmadan masaya koyma şu %100'unu.
Sadece kahveni ic,
Biraz bekle,
Ve gulumse..