Kızlar merhaba, aslında cok buyuk dert değil neler neler aştım ben yaşarken hepsi zordu ama yine de uzuluyor insan ,
Benim derdim şu biz eltimle Yanyana binalarda oturuyoruz 4-5 senedir, oncesinde kaynım 5 sene bizde kalmıştı duğununu biz yaptık her işine koştuk , eşim cok duşkundur kardeşine neyse onemli değil onlar.5 senedir Yanyana oturuyoruz ben hic bir sorunumuz yok sanıyordum olanlarda ufak - tefek şeyler buyutmeye gerek yok , o daha genc ben olgun olmalıyım mantığıyla yaklaştım hep
İlk sorun ( benim gozumde ) dun patlak verdi onun cocuğu 3 , benimki 6 yaşında bir oyuncak icin kavga ettiler orda uzatınca cocuklar ben oğluma kızdım hadi eve gidiyoruz herşeye kavga ediyorsunuz yeter diye oğlumun elinden alıp onun cocuğuna verdim bir adım attım nasıl kızıyor cocuğuna bir daha ona oyuncak vermeyeceksin onun oyuncağını almıyacaksın diye bağıra bağıra gitti evine ( bahcedeydik) bende eve cıktım
Bugun beraber bir planımız vardı,cıktık evden tavırlı bana umursamadım ben de hic ,
icimden de diyorum demek ki cok yuz verdin sen buna kendime kızıyorum oyle
Buyuk kızımın okuluyla ilgili bilgisayar işi vardı
hic demedim bile yapın diye kaynımın haberi vardı okul işinden kızımı cağırdılar gel yapalım diye, yarım saat sonra malzemeleri toplayıp bize getirmiş kaynım bıraktı gitti hemen ne oldu kızım dedim
Yengem amcama bağırdı oyle annemgil bizi bekliyor sen burda uğraşıyorsun gec kalıcaz diye oyle soylenmiş , kaynım cocuğun yayında yapma dedikce surekli soylenmiş en sonunda kızım işiniz varmış ben gideyim xxxx abla yardım eder bana deyip eve gelmiş
Ben ikisinide kardeş gibi gormuştum hep hem cok uzuldum hem cok sinirlendim zaten her hafta sonu annesine gidiyorlar zaten belki bir saat surecek bir iş icin ne cirkin tavırlar ve verdiğim emeğe acıdım
Değmezmiş insanlara gercekten şimdi kızlar sizden yardım istediğim konu onlara nasıl ders vermeliyim mesafe koymak işe yaramıyor eşimden asla destek goremiyorum bu konuda kardeşini cocuğu gibi goruyor toz kondurmuyor onlara ne kadar kavga edersem boş