ah biz bu kadınlar. kimimiz yalnızlıktan kimimiz evliliğimizden kimimiz sevgilimizden kimimiz nişanlımızdan ama aslında bir coğumuz erkek illetinden şikayetciyiz. kadının en buyuk duşmanı yine kadındır sozune inat hepimiz burada kadın kadına toplanmış birbirimize dert yanıyor, yanan yureğimize bir damla dahi olsa su arıyoruz. eh hadi caylarda benden olsun ben de duğun arefesinde nişanlısı tarafından terk edilenlerdenim. ev tutulmuş, eşyalar alınmış, gun alınmış davetiyeler dahi basılmış artık gelinlik damatlık işine gelmişti ki sıra nişanlımın her şeyi nikaha daha bir bucuk ay varken beni sıkıştırması sonucu aramızda cıkan minik ama gercekten minik hatta minicik bir sorun nedeniyle başta saydığım her ne varsa hepsini geri sardı geri sardı diyorum cunku bunu tek taraflı yaptı bana bile sormadı ayrılalım mı diye seni terk ediyorum dedi ve gitti bildiğiniz p*c gibi kaldım ortada yarı yol da. Derler ki at gibi giden it gibi gelirmiş yok ters psikoloji işe yaramış arama sorma iletişimini kes bak nasıl donecek? yahu bende zaten kapısında yatmıyorum saygılarımla deyip yol veriyorum. evet inişlerim cıkışlarım oluyor kendimi oyalamak istiyorum bazen cok mutluyum bazende cok mutsuz. ben on aydır nişanlıydım dolu dizgin gecen nişanlılık surecim oldu. ama merak ediyorum nişanlısı tarafından terk edilenler siz de oluyor mu? sanki o 10 ayı hic yaşamamışsınız gibi ya da o hic hayatınıza girmemiş gibi hissettiğiniz oluyor mu sadece adını bildiğiniz biri gibi. mesala ben oyle yastığa yorgana sarılıp ne olur don diye ağlamıyorum ama biliyorum hak etmedim. gerci bir cok hemcinsim ayrılığı hak etmiyor. benim vicdanım cok rahat cunku ona her zaman saygı duydum. Allah var o da bana ama sanrım bitmesi gerektiği icin bitti. Biz kadınlar cok vericiyiz biliyorum aman uzulmesin kırılmasın paşaların kendisini kaf dağında falan sanmalarına hep sebep bizleriz. şu bensiz yapamaz zihniyetini kafalarına kazıyan da bizleriz (yani ben oyle yaptım) cok ciddi bir tecrube edindim bundan sonra ki aşk hayatımda ki eğer donerse ve barışsak bu onun icinde gecerli olacak. Aşkımın patronu ben olacağım. ne guzel iş hayatına bir bakıyoruz adamlar bizi işe alıyor 2 ay deneme suresi verip gecici sozleşme yapıyor o 2 ayda devamsa sorun yok ama eğer tamamsa işverenler buyrun size kapı diyor ve sen olmazsan başkası olacak elbet diye bu carkı ceviriyor. bundan sonra bende oyle yapacağım baktımolmuyor sen olmazsan başkası diyip yoluma bakacağım. ama oyle yapmıyorum hatta bir coğumuz yapamıyor terk edilince sanki ondan başka kimse olmayacak başkasını sevemeyecek ve asla mutlu olamayacak gibi hissediyoruz. başkası icin uzulmekten icimizde ki insana haksızlık ediyoruz sonra yıllarım gitti şarkısıyla oturup ağlıyoruz. bu ara da bazen buraya sevgilim doner mi nişanlım doner mi diye sorunlar oluyor ya ben şahsi fikrimi soyleyim evet bu ters psikolojiye bende inanıyorum bir kere boşandım eşimle cok kavga ettik bana seninle mutsuz olacağıma sensiz mutsuz olmak istiyorum dedi bende eşyaları topladım geldim bu surecte hic aramadım, iletişim kurmadım (ters psikoloji) aradı beni uc ay sonra "beni neden aramıyorsun" diye deli misin nesin bunu sen istedim dedim. sonra boşandık falan lisede ki sevgilim geldi buldu beni yani altı sene sonra falan o koprunun altından cok sular gecmiş mumkun mu geri donmek ve işte şimdi ki eski nişanlım bakalım o kac ay ya da kac yıl sonra donecek donerler kardeş canlar ben hic donmeyeni gormedim ama sevdiği icin doner ama ozlediği icin ama daha iyisini bulamadığı icin doner ters psikoloji iyidir yani. yıllar sonra dondu diye bir başlığın altında guncelleme yapıp bir şeyler hala mumkun ama artık muhim değil diye bir not yazarsam şaşırmam. seviliyorsunuz canlar