Her şeye sinirlenen ve bağıran bir annem var.Hem de oyle boyle bı bağırmak değil komşular bile duyuyor ve en kucuk bir olaya bile.Abartiyorum diye dusunuyorsunuzdur bazı ornekler veriyim size.Dun akşam gece biraz acikmistim kendime sut isitiyim dedim ,mutfakta olduğumu gorunce bu saatte niye bı şeyler yiyip iciyorsun diye soylenmeye başladı aciktigimi ve sut isittigimi soyledim .bu saatte ayakta olursan tabiki acikirsin diye bağırmaya falan başladı saat 11 di bu arada.etrafi toplicagimi soyledim fakat yine de bı bağırdı yatana kadar surat asti.bi şey yiyorum diyelim tabağı bulaşık makinesine yerleştiriyorum iki dakika sonra gidip makineye bakıyor makinede yanlış yere koymuşsun diyor bağırmaya başlıyor.dogru yeri goster bı daha oraya koyiyim diyorum ama yok yine bağırmaya devam ediyor.daha da farklı ornekler veriyim haftada ikiden fazla duşa girersem kızıyor ne gerek varmış zaten evdeymisim.universite son sınıfa gectim ve malum marttan beri evdeyim.evde cok bunaliyorum cunku ben bağırış cagiris var hem de malum pek yapicak bı şey yok evde.bu yuzden akşamustu 4-5 gibi yuruyuşe cikiyorum son bir iki haftadır.buna da kızmaya başladı diyor ki gizli gizli biriyle mi bulusuyorsun.yarim saat bı parkta dolaşıp geliyorum en fazla dışarıda yarım saat duruyorum kiminle gizli bulusabilirim.diyorum ki bana inanmıyorsan sen de gel benimle birlikte bu sefer de beni kandirmaya calışıyorsun diyor.arkadaslarimla ayda bir buluşmaya gitsem kiziyor,akşam birazcık gec yatiyim (1 gibi mesela) bu duruma kızıyor .evde ev işlerine yardım ediyorum duzgun yapamıyorsun diye kızıyor.yapmasam da yapmıyorum diye kızıyor.duzgununu goster diyorum kac yaşına geldin bilmiyor musun diye kızıyor.napcagimi şaşırdım.annemi cok seviyorum ama artık katlanamiyorum.param olsa gidicem ev tutucam kendime ama malesef ki daha bu sene mezun olucam.her dediğini yapsam bile kizicak ve bagiricak bı şey buluyor.karsilik versem ayrı dert vermeden ayrı dert.her gun her gun bunaldım artık.oyle derdimi yazıyım istedim,umarım duzelir ya da ben bu evden gidebilirim