Belki beni biraz anlamanız icin ilk once kendimden bahs etmeliyim: 4 saat icinde 26 yaşıma basacağım; donelim 8 ay oncesine: oğrenciydim işletme bolumunu okuyor ve kitap yazmaya calışıyordum. Herzamanki hayalim birgun Deniz kenarında bir Cafe sahibi olmak ve kitaplarımı yazmaktı.. 16 yaşımdan beri calışıyorum. Uykusuz sınavlara gittiğim gunler bile oluyordu calıştığım icin. Hic şikayet etmezdim. Insanlardan soğuk kanlı ve guclu olarak bilinirim. Genellikle zeki ama sabırsız olduğumu duyarım. Paraya değer vermem ve sosyete restoranı yerine kofte ekmek yemeği tercih eden biriyimdir.


Ben 2017 başında hayatımın adamıyla tanıştım, hayatımda ilk defa boyle aşık oldum diye bilirim. Başarılı, ne istediğini bilen bir iş adamı. Bana o kadar guzel davranıyorduki, 2. Hafta bana evinin anahtarını verdi. Ilişkilerimde hep mesafeli oluyordum ama onda başaramıyordum. Ama icimde o kadar hazır değilmişimki ilişkiye korkularımdan surekli sorunlar cıkarıyordum... ayrılmak icin neden arıyordum. (Bu arada sevdiğim adam 32 yaşındaydı şuan 33) herzaman benimle duzgun bi şekilde konuşurdu ve beni utandırırdı. Aynı saniyede ozur dilerdim ve pişman olurdum. Sonra bunu zamanla değiştirdim. Cunku birşeyi değiştirmek istediğimde yapan birisiydim. Sonra kazaren birşey olmasın diye Doğum kontrol hapınada başladım. Bu yaşımda ilk defa almaya başladığımdanmı bilmiyorum hormonları kaldıramıyordum. Bana birgun ders calışırken senin sevdiğin meslek bu değil dedi evet ama son yılım bitirip iyi bir işte calışıp kitabımı yazmak istiyorum.. sonra bir kac sayfa okudum yazdığım kitabımdan..

Ertesi gun bana okulu bırakmamı ve beni her turlu destekleyeceğini soyledi kitap yayınlamasında. Mutluluktan ağladım.. cunku bu benim hayalimdi..

Ilişkimde rahatsız eden surekli aldığı hediyelerdi.. universiteye gitmiyordum beni kendi arkadaşlarımdan ayırıp bana surekli tek onemli şey biziz diye sayıklıyordu... hic sıkılmıyorduk surekli birlikte vakit geciriyorduk.. sonra benimle 2,5 ay yurt dışından cıkmaya karar aldı.. bende istedim tabiki... gideceğimiz yerin dilini oğrenelim ama diye anlaştım onunla.. oraya gittik ve hic Can'ımız sıkılmadı yanlız oraya gitmek icin aileme rest cektim cunku kesinlikle gitmeme karşılardı. Sevdiğim adam aşkım senin ailen benim diyordu hergun. Ve onunla gitme fikri cok guzel geliyordu. Onun ağzından her cıkan şey cok doğru ve guzel geliyordu... gittiğimizde kursa gitmedik sahil kenarında ders calışırız dedi. Tamam dedim.. ama oyle bir psikolojideydimki hayatımda tek şey oymuş gibi surekli kaybetme korkusu yaşıyordum. Cok dalgın biri kendisi ve acıkcası birbirimize tanıma vakti vermediğimiz icin birbirimizi surekli başka kdınlara bakarken yakalıyordum. Normalde bu konuda rahat duşunebilen biriyim, kendimden eminim ama artık boyle hissetmiyordum. Aşırı kıskanclık yapıp onu bezdirdim surekli ona şuna bakıyorsun diye kavga ediyordum..

Bana orada evlenme teklifi etti... dunyadaki em guzel gunumdu diyebilirim. Artık tartışmıyordumda ama bu sefer her ne dersem batıyordu duzgun bir şekilde fikrimi soylersem tartışmaya, bağırmaya başlıyordu. (Gecmişte yaptığım kıskanclıkların siniri olmalıydı diye duşunuyordum)


Sonra erkek kardeşi ziyaretimize geldi ve benim kız kuzenim. O gece birlikte cıktık ve kuzenim icti bende dikkat ettim ona sevgilim/nişanlımda icmedi.. sonra kardeşi surekli kuzenimin belini ellemeye elini tutmaya başladı.. kuzenimde rahatsız olup cekiliyordu..

Ona aynen şunları soyledim: ya kardeşine soylermisin kuzenimin surekli belini tutmasın kız rahatsız oluyor.

Kardeşine kızdı ama o gece bana o kadar kotu davrandıki, sokakta bağırdı, eve donduk ve konuşmadı benimle. Ertesi sabah kardeşide oda benimle konuşmadı.. telefonunu şarjdan cıkartıp benimkini taktım (60% doluydu) benimki ise boştu. Bana aynen şunu soyledi: Nerede kimin evinde olduğunu unutma.

Bilet aldı ve tekrar geri dondu barışmak istedim gidip sarılmaya calıştım... cabaladım beni orada bırakarak dondu geriye.. cebimde 5 kuruş olmadığını bile bile...

İcimde ona karşı bir boşluk oluştu... bana boyle birşey yapacağını duşunmemiştim ona annemden babamdan cok guvenmeye başlamıştım.

Aramadım sormadım ve geri dondu pişman oldu.. gozunden akan yaş o kadar icimi yaktıki hayatımda oyle hissetmedim... sarıldım tamam dedim herşey halolucak seviyorum seni dedim...

Birlikte geri donduğumuzde ucakta kucağımda yatıyordu o kadar cok mutluydukki...

Havalimanına indiğimizde kardeşime nerde olduğunu yazdım. Evdeyim ama babam bu eve girmene izin vermiyor dedi ve ağladı.. o kadar uzgundumki... sonra kardeşimle dışarda vakit gecirdim. Nişanlım yanıma geldiğinde suskumdum uzuntuden. Benmişim gibi neden ne susuyorsun diye kavga etti benimle. Yanlış anladığını soyledim. Bana arkadaşımın Doğum gunune gitmek istiyorum dedi. O an kendimi o kadar yanlız bırakılmış hissettimki..


Ve o gece benim yanıma gelip ben ağlıyordum cok yanlızım diye cok uzdun diye. Ne kadar değiştiğimi soyluyorlar arkadaşlarım dedi. Hayatım sadece senden ibaretmiş gibi.. başarılı olmalıyım calışmalıyım vs.. Oradan yuzuğu istedi ve gitti.. arkadaşlarına masaya indirip yuzuğu bitti demiş..

O gunden beri duzelmedik ve peşinden koşuyorum cunku bana surekli senin yuzunden boyle oldum sen beni boyle yaptın diyordu.. surekli ney hakkında suclu olduğumu bilmeden suclu hissettim kendimi... kıskandım diye... ama evlilik teklifi neden ettiki o zaman diyordum... ondan sonra zaten sorun yaşamadık diyordum... onu o kararı aldığında beni yanlız bıraktığı icin kızıp bırakacağıma. Dahada bağlandım.. sevgi değil artık hastalık olmuştu... ve o surekli dahada uzaklaştı.. surekli bana aldığı hediyeleri yuzume vuruyordu (bunların hic birini istemediğimi biliyordu hatta almasın artık diye tartışıyordum ilişkinin başında) bir keresinde hatta bana kufur etti ve ben yuzune tukurdum (yapmayacağım birşeydir ama zoruma gitti ve altında kalmak istemedim cunku ona tek yaptığım onu sevmekti ve peşinden koşmaktı) bu arada oda beni seviyor ve bunu dile getiriyordu surekli.. ağlıyordu.. hatta bazen direnmek icin goruşmek istemiyor ve yuzume bakmıyordu... gozleri doluyordu. Bensizken surekli dışarıya atıyor kendini uyku sorunları var onunda... O sadece parası olduğu icin kendisini daha iyi başka şeylerle meşkûl edebiliyordu, ben ise 5 kuruşsuz kalmıştım. İşimde yoktu.. iş aramaktansa ona takmıştım. 6 kilo verdim ve şuan 170 boyunda 49 kiloyum, uyuyamıyor ve panik atak geciriyorum. Ayrıla bilir ama guzel ayrılsın ya bana cok kotu davranıyor. Insan evlilik teklifi ettiği kadına boyle davranmazki.

Tam son kez barıştık derken yavaş ilerleyelim derken. Birlikte tekrar spora giderken mutluyken, ilişkiyi bir sureliğine aramızda tutalım derken kardeşi gordu sporda bizi. Annesine soylemiş Annesi bana bir mesaj attı. Oğlumun peşini bırak ben seni istemiyorum. Oğlumun yuzune tukurmezsin ve olmayacak bu senin yuzune bakmam dedi. Ben yine sineye cektim.

Benim annem o kufurlu kardeşim başkasına kullansa birde annem tukururdu yuzune. Aldatmış, yalan soylemiş olsam hak ettin diyebilecek durumlar var ama ben yapmadım hic birşey... sadece o vardı..

Neyse annem sakinleşir dedi.. işte goruşelim bu akşam felan deri herşey cok iyiydi... sonra akşam kac gibi goruşelim deyince anneme gitmeliyim bu kadını hic boyle gormedim dedi. Tamam dedim... sonra annesiyle konuştu ve annem istemiyor onun uzerine yemin etmemi istedi olumu gor dedi ve bu yuzden ayrılmak zorundayım dedi... beni sevdiğini soyledi.. sonra ne yapacaksın şimdi dediğimde arkadaşıma gidicem dedi.. gittiği arkadaşta o surekli etkileyen arkadaşı... mesaj attım isterdimki beni koru (sonucta ben ailemi karşıma alıp onunla gitmiştim)

Sonra beni engelledi..

Ve o gunden beri sesi cıkmıyor.. İcimdeki bu kırgınlık ve bitkinlik bitmek bilmiyor.. ona son dediğim şey en azından Doğum gunumu birlikte gecirelim dediğimde. Annemin uzerine yemin ettim dedi...


Ben bu adamı bir heveslemi sevdim cunku bu karakter yerlere goklere sığdıramadığım adamın karakteri değil. Surekli ağzında para lafı var... offfff bana birşeyler diyin.. benmi bir hatamı goremiyorum ?