Selamlar arkadaşlar...
Nerden basliyim bilemiyorum kısa tutmaya calisicam. Ben 3 yıllık evliyim yeni de bı oglumuz oldu lohusayim hala. Doğumdan once memlekete gittim orda doğum yaptım.normalde 4.5 saatlik mesafede baska bı ilde yaşıyoruz eşim de ben de kamuda calıştığımız icin. Geleyim probleme.ben.panik atak hastasıyım.isin kotusu annem de panik atak o tam 13 yıldır bu hastalıkla cebellesiyor.ben doğumdan sonra annemin yanındayken annem.cok buyuk.bi panik atak krizi gecirdi.yasayanlar bilir fiziki bı iz bırakmaz ama surundurur adamı.bu rahatsızlık.benim onda bı aklım kaldı anlatamam.bi erkek kardeşim var ,babam var aklımın kalacağı bişey yok ama kendimi telkin edemiyorum bi turlu.memlekete şuan tayin durumumuz yok eşimin kurumu yok orada. Ama ben hem anneme rahatsızlandiginda destek olmak istiyorum hem onları istediğim zaman gormek istiyorum ,hem evlat olarak bi faydam.olsun istiyorum...gelin gorun ki uzagiz.ben de cok zorlanıyorum cocukla ilk cocugum odum patliyo hasta olursam oğluma kim bakicak diye.burda da hic arkadaşım yok.ucretsiz izindeyim, işyerindeki lerle tanışmaya da fırsatım olmadı .bunalıma girmiş gibi hissediyorum kendimi.esime bu konuyu acınca da annelerimizin yaşadığı ilceye kurumu acılana kadar burdan gitmem diyo.o da cok zor.merkeze gidelim diyorum olmaz diyo. Taktım durdum kafaya.zaten her haltı takiyorum 6 yıldır gurbetteyim benim gibi olanlar beni anlar. artık yoruldum..