Burda hep okurdum ne olursa olsun eşinle yatağını ayırma gibi yorumları ama yapamadım şuan salondan bildiriyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Konuyu anlatmaya başlayacağım yorumlarınızı bekliyorum. Evlendiğimden beri hem kayınvalidemleri hem de kendi aileme oyle cok fazla yemeğe alamadım. Cunku coğunlukta biz onlara gideriz hep. Pandemi dolayısıyla da başladığından beri gelmediler eee ama bekliyorlar da. Gecen hafta kayınvalidemleri cağırdım. Yemeğe geldiler sonra cay falan ictik kalktılar. Kayınpederim erken uyuduğu icin erken kalktılar. Bugunde kendi ailemi cağırdım babam bir tek pazar calışmadığı icin sadece pazar gunleri gelebiliyorlar. Kahvaltıya cağırdım akşam yemeğe de kaldılar sonra yolculadım. Kahvaltıya da ozendim tatlı da yaptım akşam yemeğe de ozendim. Kayınvalidemler geldiğinde de aynı hassasiyeti gosteririm. Ama eşime batmış olacak ki sirke satan suratına sordum birşey olmuş anlat diye. Gecen annemler geldiğinde bu kadar ozenmedinden başladı ben her dakika seni duşunmekten işlerime yoğunlaşamıyorumdan cıktı. Hatta gecen cinsel hayatımızın az olduğundan (ayda ortalama 6-7) yakınmıştım. Bana benim en onemli derdim seni arzulamak mı? Gibisinden birşey de dedi. Soylediklerine şok olarak vay be alis adamı ne bunaltmışsın dedim icimden. Bundan sonra ofkeme hakim olcam diye kendime verdiğim sozler yalan olmakla beraber, “bundan sonra sana soyleyecek lafım yok” diyerekten yatağı terkederek salona girmiş bulunmaktayım. Geldi konuşalım dedi, ilk defa birşey anlatmak istemedim sustum ve gitti. Burda actığım konularda da eşimi savunurdum hep beni cok duşunur el ustunde tutar diye. Yanılmışım galiba. Bilmem ki ağlamadım bile nasıl davranmalıyım?