Belki yalnız değilimdir diye kimseyle paylasamadigim sorunumu size acık bir şekilde Anlatacağım.
Eminim bir cok yorum karanlıkta kaldığım bu durumdan beni aydınlığa cıkaracak.

Belki normalimdir de buyutuyorumdur diyerek konuya giriyorum.

Kucukluğumden beri insanlara karşı hem cok buyuk ofkem hem cok merhametim var.

Iyiler ve kotuler daima var bunun da farkındayım.

Sanki icimde cift kişilik var herkese iyilik yapmak isteyen iyi kotu kimseyi atlamadan . O kotu diye kendi fıtratından vaz mi gececeksin diyorum. Yeri geliyor kimsenin sevmediği insanlara bile selam vermek az da olsa sohbet etmek istiyorum.
Bu icimdeki 1. Ben. Cok girişken guler yuzlu biri.

2.Ben: kimseye guvenmiyorum ne borc veririm ne alırım. Emanete hıyanet etmem ama kendimden başkasına guvenmiyorum herkes arkamdan is ceviriyormus gibi.
Herkes bir cıkar uğruna benimle konuşuyor gibi.
Kullanılıyor gibi hissediyorum. Herkesten kacan tanıdık yuzleri dışarıda gorduğumde gormezden gelen.

3.ben : Hem guvenip hem temkinli olan. Seven ama mesafeli olan. Iyilikten uzak durmayan ama adamına gore davranan .

Boyle işte canım arkadaşlarım.
Sizler beni anlıyorsunuz.
Bunları gercek hayatımda birilerine anlatmam Imkansiz.
Ruh hastası ilan edilebiirim diye korkuyorum.

.
Bu 3 kişilikte en cok mutlu olduğum kişi 3. Kişiliğim.

Ama bazen bir olay oluyor 1. Ye başka bir olay oluyor kotu bir haber bile olabilir orneğin Muge anlı programından cok kotu bir kesit diyelim. Ondan sonra herkes gozumde farklilasiyor .2. Ye donuşuyorum.

Beynimde iki kişi var surekli tartışıyor. Hayır o oyle değil gibi...

Şimdi canlarım bana diyecek ki bazıları psikoloğa git.
Bunu da duşunuyorum.

ama ondan once sizlerin yorumlarını merak ediyorum. Sizler De boyle oluyor musunuz ?
Etrafıma hic belli etmedim bu durumumu anlayan. Ya da bilen Yok.


Arkadaşlarım var cok sevdiğim . Onlara arkamı hic donmeyeceklerim.

Hayatımdan cıkardıklarım da var 2. Kişiliğim yuzunden. 10 yıllık bir dostumu sildim. Cok bencil ve beni kullanıyor diye. Sonra niye 10 yıldır hayatimdaydi bu insan Dediğim De oldu.


Kendimi bazen aptal her an kullanılmaya Musait gibi hissediyorum.

Yaşım buyudukce cok secici olmaya başladım insanlara karşı.

Sonra kendime kızıyorum sen kimsin secim yapıyorsun bu buyuklenmektir diyorum falan.
Bunları anlatırken bile kac kişiye donuştum bakin.

Ben kimim dogrusu hangisi?

Kişilik catışması sanırım bu.
Formasyon egitimimde bunu anlatmışlardı. O zaman hic ustume alınmamıştım.
Son 2 yıldır boyle olduğumu duşunuyorum.