Cok cıkmaz durumdayım herşey uzerime geliyor. 1 yıldır KPSS ye hazırlanıyordum. Sınavım cok kotu gecti.Zamani yetistiremedim kendime cok kızgınım. Başımızdaki gorevli son yarim saat son 10 dk diye bir uyarı yapmadı hic. Ben de nasıl bir algiysa saate yanlış baktım zaman cok cabuk gecmiş farkında değildim daha 1 saat kaldı diye duşunuyordum. Bir anda kalemleri birakin denilince cok buyuk bir hayal kırıklığı yaşadım.

Gece hic uyuyamadım uzuntuden. Ve bu 1-2 aylık surecte canımı sıkan olaylar yaşadım. Sağlık durumumda sacma sapan değişikler oldu stresten kaynaklı ve ailem ozellikle annem cok uzerime geliyordu. Atanır gidersin insallah ben seninle yapamıyorum, atanamazsan da ayrı eve cıkarsın gibi şeyler soyluyordu. Dun yine aynı şeyleri soyledi. Istenmedigimi duşunmek bunu hissettirmeleri beni cok kırıyor.Iş bulamıyorum korona var. Ayrı eve cıkarsam calışmak zorundayım. Daha kendimi toplayamadım. Bundan yaklaşık 1 hafta 10 gun once terkedildim. Ve daha bir suru olay.. Etrafimdaki insanların bana yasattıklarindan dolayi benim hakkıma girdiklerini duşunuyorum. Herşey ama herşey cok ust uste geldi. Kimse tarafından istenmediğimi duşunuyorum.

Hayatımın en kotu donemlerini yaşıyorum.
Cok buyuk bir hayal kırıklığı yaşıyorum ve beni kimse anlamıyor. O kadar cok ağladım ki ağlamaktan nefret ediyorum. Cunku kendimi daha kotu hissediyorum. Midem bulanmaya başladı artık ağlamaktan.Ne yapacağımı nasıl ayağa kalkacağımı bilmiyorum. Gece insanların neden intihar ettiğini duşundum. O kadar cıkmaza surukleniyorlar ki başka careleri kalmıyor demek ki. Yapacagimdan değil ama ilk defa onların neler hissettiğini nasıl caresiz kaldıklarını anlayabiliyorum.
Şimdi ben ne yapacağım nasıl kendimi toplayacağım? Nasıl bu duygu durumundan cıkacağım? Herşey bana o kadar zor geliyor ki.
Kimse beni anlamadığı icin icimi dokmek istedim..