Arkadaşlar merhabalar.. Kısaca konuya girmeye calışayım.. Eşimde ateş ve oksuruk le başlayan belirtiler uzerine Covid19 testi yaptırdık, pozitif cıktı.. Bunun uzerine ben de test yaptırdım.. Benim de pozitif cıktı.. İkimiz de evde karantinada ilaclarımızı alıp dinlenmeye calışıyoruz.. Evde bizden başka yaşayan kimse yok.. Benim ailem ve akrabalarım bulunduğumuz şehirde yaşamıyor, eşimin de burada cok akrabası yok.. Sağ olsun duyan komşular ve iş arkadaşları telefonla ulaşıp alışveriş ve yemek konusunda yardım teklif ediyolar.. Şimdilik internetten market alışverişi ve evde ben yemek yaparak idare ediyoruz.. Zaten buyuk ihtimalle boyle devam edecek.. Şimdi size bir durumdan bahsetmek istiyorum.. Boyle bir zamanda buna mı takıldın diyeceksiniz biliyorum, ama insan evde karantinada olunca paylaşma gereği duyuyor..
Şoyle ki; eşimin ailesi şu anda başka bir ilde yazlıklarındalar.. Bizim bulunduğumuz ilde de evleri var.. 65 yaşındalar, kronik rahatsızlıkları var.. Bize "Eyvah, ne yapsak, tuh" falan dediler.. Eşim de dediki; "Anne madem 1 hafta sonra zaten gelecektiniz, gelişinizi 1 hafta one cekelim, siz eve gelmeyin, en azından 3-4 gunluk yemeği kapının oraya bırakabilirseniz bizim icin iyi olur, hic bir şekilde sizle goruşmeyiz.." Cunku eşim daha ağır geciriyor, nefes aldıkca oksuruyor, bende de hafif halsizlik var, ama yemeğimizi yapıyorum.. Kayınvalidemin dediği laf, Gelemeyiz, risk grubundayız.. Ama yazlıkta bu gunlerde dÂhi deniz sıcak oldukca denizlerine gidiyorlar, pazar alışverişlerini yapıyorlar..
Bir de şunu soyliyeyim, gectiğimiz Nisan da onlar icin kısıtlama varken biz her turlu alışverişlerini evlerine goturduk, bir liste verirlerdi mesela, 1 saatten once cıkamazsın avm den.. Meyve, sebze, et, sut, su vs her şey.. Neyse, eşim tabi ailesine laf etmiyor, ama ben kendimi kotu hissettim.. Sizler bi yorumlayabilir misiniz?