Merhaba arkadaşlar,he kendim hemde eşim acısından haksızlığa uğramış hissediyorum.Bundan 2 ay once doğum yaptım.Kayinvalidem o 1 hafta bizde kaldı.Sagolsun yemek ve bulaşık da bize destek oldu.Ben toparlaninca evine dondu.Daha sonra haber vermeden cat kapi kayınpederimle eve gelmeye başladı.Basta bisey demedim.Ama bu durum hep olmaya başlayınca eşim annesiyle konuştu.Anne haber verseniz evde olmayabiliriz ,doktora gidebiliriz ,malum ev hali olabilir falan diye.Ne sorun mi oldu diye baya bi tepki verdi.O gunde bebegim durmaksızın surekli ağladı,hic uyumadı.Aglamaktan katıldığı zamanlar oluyor ve oyle olduğunda bacak ve kollarında morarmazlar başlıyordu.Hatta o donem ccocuk kardiyolojisinr goturduk biliyorlardı.Haber vermeden geldikleri o gun yine bebegim cok agladi,saatler sonra uyuttum.Bizlsr oturduk sohbet ettik.o sırada bebegim uyumaya devam etti.biz sevemeyecek miyiz diyip kundagini acmaya calıştı.esimde anne zor uyudu uyanınca cok ağlar basını sev cok hırcın dedi.bende onlar cay icerken mutfağı toplayayım dedim.bi baktım kayinvalidem cantasını aldı hic birşey demeden eşini bile beklemeden cıktı gitti.ne bi hoscakal ne bi selam hic bisey demeden bastı gitti.Kayinpederimr baba annem galiba darıldı ama sen goruyorsun durumu dedim.annen bu sen uzulme suT veriyirsun falan diye teselli etti.bize oğluna kustu.aramadi hatta eşimin onu arayıp ozur dilemesini bekliyor.esimin kardeşleri arayıp surekli annem cok ağlıyor ara sir olmaz dediler.Esimde annesinin bu fevri tavırlarından cok yorulduğu icin ben kimseyle kuş değilim ona ayıp birseyde yapmadım gelene kapım acık konuşmak isterse bu konuyu konuşurum dedi.esimden 4 yaş kucuk kardeşi de saygisizsiniz kendi anne baban senin icin neler yaptı sen aileni rezil ediyorsun falan demediğini bırakmamış.ufak bir mevzudan nerelere gelindi.cok uzgunum.evden bi anda ciki9 gidecek hic birşey yapmadım yapmadık suclanan biz oluyoruz.