Eşimle araba aldık. Uc akşamdır beraber trafiğin en az olduğu saatlerde dışarı cıkıyoruz. Ehliyetim var ama hem kursta kullandığım arabaya gore farklı geldi hem de guzergahın dışına ilk defa cıkıyorum. Her stop edişimde her yanlış hareketimde ufflar pufflar, goz devirmeler... Niye ordan donmedin niye burdan gitmedin? Ne yapacağımı şaşırdım. Herkesin eşi, babası, abisi, ablası, annesi boyle mi oğretti? Gercekten merak ediyorum bu surecte neler yaşadınız?

Bir kere anlatıp mukemmel olmamı bekliyor da oyle bir dunya yok maalesef. Ki emin olun oyle cinnetlik bir durumda değilim. Kalkış yapıyorum, sarsmadan vites değiştiriyorum. Sadece bazen telaşa kapılıp donmem gereken yeri kacırabiliyorum. Ya da ondan rica ediyorum biraz telaşa kapıldım sen bizi eve kadar goturur musun diyorum. E o kızınca kafam allak bullak oluyor elim ayağım birbirine karışıyor mecbur kalıyorum. Boyle diyince bağırıp cağırıyor. Keşke bir kere oğretilse ve hemen kavrasak ama olmuyor işte. Bununla ilgili sizin yapabileceğiniz bir oneri de yok aslında. Sadece paylaşmak istedim.