Uygun bir başlık bulamadım kusura bakmayın. Oncelikle herkese merhaba. Biz 4 kardeşiz annem aşırı dercede zor bir kadındır. Despottur, serttir, sevgisini gostermez falan. Bir de bi huyu var bazen ararsın acmaz ulaşamzsın, gidersin ters yapar durup dururken ama. Kendince bi sebebi vardır ama cok abartır. Neyse daha neler neler. Hepimiz cocukken zor donemler gecirdik bu yuzden hatta ben psikoloğa gittim artık eskisi kadar takıp yıpratmıyorum kendimi. Ama memlekette olan ablam o kadar abartıyorki ya annem sanki sadece ona oyle davranıyor. Artık anneme alıştık değişmeyeceğini biliyoruz ama o asla kabullenmiyor her seferinde sanki ilk kez boyle davranıyor gibi tepkiler veriyor. Dğn kandil diye aramış annem acmamış. Dunden beri enerjimi emdi resmen aklına geldikce yazıyor yok niye acmamış bıkmış artık bilmem ne daha neler neler. Tamam haklı mubarek gun annem de cocuk gibi ama hep aynı işte bu kadar buyutmeye gerek var mı. Memlekete gidince de aynı hep annemden şikayet artık yıldım duymak istemiyorum. Zaten aynı şeyleri bana da yapıyor. Buarada memlekette başka bi ablam daha var annem ona da aynı ama o benim gibi duşunuyor. Dun mesela onun telefonunu da acmamış annem ama o bu kadar takmamış kafasına. Ama diğeri ay bir drama quin durumları eskileri anlatıyor goren de sadece ona oyle sanacak. Bilmiyorum bencillik mi yapıyorum ama artık şikayetlerine tahammul edemiyorum. Evet yeri gelince kardeşler oturup dertleşiyoruz bu konuda ama bununki artık bitmiyor teselli icin soylenenleri kabul etmiyor yıldırıyor resmen. İcimi dokup biraz rahatlamak istedim oyle.