Merhaba guzel kadınlar..
Burda ne hikayeler okudum ne yaşanmışlıklar okudum hepsine yureğimi bıraktım. Bir hikayede benden gelsin yalnız baya uzun gozunuz almıyosa hic bu topa girmeyin
29 yaşında evliyim bir evladım var. 10 yıl once tanıştık eşimle. O sırada lise yeni bitmiş universite sınavına girmişim. Yazın da cok guzel bir aşk yaşadım malesef mutsuz bitti. 19 yaşında uzgun,kırgın,univrrsite sonuclarını beklerken karşıma cıktı eşim. Tam boyle insanın ne yapacağını bilmediği,amacının olmadığı bi donemdeyim. Bir de taze aşk acısı cekiyorum ki sormayın Eşim sardı beni sarmaladı tum yaralarıma merhem oldu. Cok sevdi oyle cok sevdi ki ben bu kadar sevilmemiştim. Universiteyi kazandım topladı valizini TRnin bir ucuna geldi benle. Her sabah elimi tuttu okula bıraktı. Aralarda kahvemi getirdi. Tum arkadaşlarım derdi ki bu kadar seven bir erkek biz hic gormedik. Param biterdi giderdi inşaatlarda calışırdı bana para yollardı. Cidden cok emek verdi caba gosterdi bu aşk icin. Yalan yok ben ilk başta aşık olmadım. Bazen insan bi insanın sevişini sever ya. Oyle oldu benimki. Sevdim bende yurekten zamanla. Ama ailem istemedi. O lise mezunu ben universite. Aile yapıları uyuşmuyo vs. Bu tarz şeyler benim icin hic onemli olmadı dış gorunuş,mevki.. sadece insanda kalbe bakarım. Bende sevgimin arkasında durdum direttim ve nişanlandık 3 yıl sonunda. Ben son sınıfa gectim o askere gitti. Ve ilk darbesini o zaman attı. Bir kızla msjlaşmış ve ilişki yaşamaya başlamış. Arkadaşım tesadufen sosyal medyada bir arkadaşının nişanlımla ilişki durumu olduğundan bahsetti. Beynimden vurulmuşa dondum. Attım nişanı hic ikiletmedim ilişkiyi bitirdim. Askerde olduğu icin hemen gelemedi. Sonra geldi kandırdı beni. Gerizekalı ben hemen inandım affettim. Adam sana sinyali verdi zaten ne kanıyon?? Neyse biz 5 yıl sonunda evlendik. 5 .ay hamile kaldım. Hamileliğimin 6.ayında hayatımın travmasını yaşattı bana. Evli ve cocuklu biriyle birliktelik yaşıyormuş. (Cinsellik) . Kadın aileme mektup yazmış damadınız kızınızı aldatıyo diye. Ailem hamileyim diye bana bişe demedi. Ama hal ve tavırlarından anladım ben. İşin peşine duştum ve eşim ağlayarak itiraf etti. Her aldatılan kadın gibi icimde fırtınalar koptu. 6 aylık hamileyim karnında onun cocuğunu taşıyorum ve adam bana bunu yapıyo. Butun insanlara guvenimi kaybettim. Herkes herşeyi yapabilirmiş bunu oğrendim. Kafamda deli sorular dondu dolaştı calışmıyordum param yoktu. Cocuğum doğmadan babasız kalmıştı napacaktım? Aile evine donemezdim ailem hem kendin ettin kendin buldun modunda hemde ben babamı kaybettim annem başkasıyla evlendi . Evlendiği adamdan hic hoşlanmadım. Bakışları,konuşmaları.. Kimse yokken ozellikle bana sarılmaya calışmaları vs. Onla aynı evde yaşamamın imkanı yok. Dışarda kalmayı tercih ederim. Caresiz kaldım ya lanet olsun gercekten caresiz kaldım . Eşim iyi bi insan iyi bi baba ama sadık bi eş değil. Ondan sonra gene ufak tefek bişeyleri yakaladım. Telefonunu ortada bırakmaz. Cok sacma ulaşılmaz yerlere saklar vs. Bu tarz şeyler. Sıktığımın farkındayım. 4 yıl gecti herşeyin ustunden. Bir gun bile affedemedim. Her gun icimde buyudu. Artık oğlum okul cağına geldi bende iş bakıyorum (kucuk şehirde olduğum icin bi turlu mesleğimi yapamadım) . İş bulcam ev tutacam ve artık boşanıcam. Yalnız iş bulmaıyorum bi turlu kafayı yemek uzereyim. Bimde calışmak istiyorum. Gercekten yardımcı olabilecek biri var mı ? Kendimi iyileştircem. Eski cıvıl cıvıl eğlenceli ben olacam. Bol kitap ,bol kahve ,az insan ve cokca huzur inşallah ❤