Merhaba herkese,
Daha once de ailemle ilgili konu acmışlığım cok..

En baştan ozet gecip anlatmaya calışacağım..
Ben doğulu bi ailede 9 kardeşin 3 numaralı uyesiyim,7 kız 2 erkek kardeşiz,babam ben daha 2. Sınıfa giderken annemin uzerine kuma getirdi,bi gerekcesi yoktu,aşık da olmadı (bazısı gerekce neydi diyebilir diye soyledim)

Neyse babam daima bize anneme şiddet uyguladı ac bıraktı,cimriliği kufru hakareti kucumsemesi bitmedi..Kuma gelince her şey daha da kotu oldu,aynı evin icinde olmuyor deyip kumaya alt kattan ev aldı,dayaklar azaldı hem artık o yoktu evde hem de annem artık torun torba sahibi olmuştu..

Ben lisedeyken o evden kurtulmak icin evlenmeyi tercih ettim,liseyi bitirir bitirmez evlendik,eşimi sevdim..

Ablalarım kardeşlerim hep istemedikleri evlilikler yaptılar babamın zoruyla akraba baskısı ile..Ben iclerinde şanslıydım en azından ben tercih etmiştim..Evlendikten sonra okudum oğretmen oldum atandım..

Babam biz seni okuttuk deyip beklenti icine girdi 5dairesi 2 arabası arsalarına rağmen..
Halbuki ben baba evindeyken yarı ac yarı tok okula gittim,burslarla okudum,sonra da evlenince universite okudum..Yani dediği asla tutulur bişey değil..Hadi ihtiyacı olsa neyse..

Annem ilk atandığımda her goruşmemizde bunları dile getirdi sonra sana soylese de bana iletme uzuluyorum deyince bıraktı soylemeyi..

Annem 2 yıl once bir kere evi terk etti dayanamadı babamın baskılarına,tekrar ikna olup dondu (2 erkek 1 kız kardeşim onlaydı onlar calışmayınca mecbur Da kaldı Binevi)

Gectiğimiz yaz ise erkek kardeşimle babam tartışınca babam kardeşimi dovmeye hatta oldurmeye kalkışınca annem tekrar evi terk etti..Bu defa cok kararlı asla donmem diyor.Haklı ama guvendiği bişeyler olmalı bunun icin..

Şimdi ev kiralayıp oturuyorlar hepimiz bişeyler gonderdik maddi manevi yardımcı olduk ama evdeki en kucuk kardeşim 22 yaşında (Diğerleri 23-25) dahil hicbiri calışmıyor ve ciddi ciddi surekli benle ilgili beklenti icindeler..

Keşke olsa da versem ama hayat şartları cok zor biz onlara gore buyuk bir şehirdeyiz adım başı para veriyoruz,yine de şu 2 ay icinde parca parca 2-3 bin arası para yolladım eşya yolladım
Daha ne yapabilirim bu şekilde hicbir zaman calışmayacaklar..
Ben de kredi veriyorum eşim asgari ucretli calışan..
İkiz kızlarım var 4 yaşında..Kendimize zor yetiyoruz..

Konunun ozeti ne zaman ailemle konuşsam uzulup ağlıyorum eşime cocuklarıma bile catıyorum sinirden

Defalarca beklenti icinde olmayın artık bi silkelenin diyorum ama yine de her goruşmede ne yapacağız deyip konuyu bana eşime getirip soyleniyorlar

Ben buaralar okullar başladığı icin cocuklarımı bırakacak kimseyi bulamıyordum asla biz gelelim bakalım demediler,hadi akıllarına gelmiyor dedim,ben teklif ettim,yine oralı olmadılar geciştirdiler..

Bedava ekmek peşindeler kısaca..

Not:kumanın da 6 cocuğu oldu sonradan,başta sadece anneler kavga ederken sonradan bizler yuzunden de kavgalar cıkıyordu ve hep annem hastanelik olurdu ben o kavgalarda hep korkudan yatağıma girer ve cişimi kacırırdım hala da yuksek ses duysam cişim gelir korkudan
Cocukluğumu asla yaşamadım annem babama kızar bizi doverdi,babam annemizi doverdi yetmez bizi de doverdi,beni ağlıyorum diye balkondan sarkıtmıştı hatta.

Şuan cocuklarımla konuşurken cok dikkat ediyorum cok sevip sarılıyorum ama bazen cok gereksiz yerde parlıyorum bu da onların bana bıraktığı bi iz diyorum..
Cunku biz kapıyı tek seferde kapatamasak bile dayak yerdik babamdan
Eşime karşı da tahammulum cok yok bu da bnce onla alakalı..

Hic de kısaca anlatmamışım hakkınızı helal edin
Dertleşmek istedim sanırım