Merhaba herkese
buraya derdimi yazmadan once cok duşundum. Ama başka carem kalmadı. Cunku beni tanıyan kimseye anlatamıyorum. Ve tek başıma duşunmekten yoruldum.
Oncelikle şunu soyliyim eşimle universite de tanıştık ilişkimizin 3. Yılında evlendik evlenmeden once de sinirlendiği zamanlar ofke krizleriyle kalbimi kırardı itiraf edeyim ama ben hep luzumsuz konular diye affederdim. Neden bilmiyorum hep değişeceğine inandım cunku beni inandırıyodu. Sanırım en buyuk hatayı burada yaptım. Oyle boyle 3 yıl sevgili kaldık sonra evlendik. Eşimin bilmediğim bazı yonlerini keşfetmeye başladım. Ailesini tanıdım ve ofkesinin nedenini buldum. Ben bana saygısızlık yaptığında ona karşı cizgimi bozmamaya calışıyordum ama benim de sabrım artık taşmıştı aramızda saygı denen şey tamamen yok olmaya başladı.
Bir diğer sıkıntı da artık eşim ailemin icine girip onları tanımaya başladı. Tandıkca da ilk başta cok sevmiş gibi konuşuyodu ama sonra birinde bi kusur gorunce butun soylemleri değişip ailemin arkasından saygısızca konuşuyordu. Ben boyle yaptığında ona kızdığım icin beni onlarla bir olmakla suclayıp kendisinin haklı olduğunu benim ona hic destek vermediğimi soyluyordu. Giderek bu tarz tartışmalar coğalmaya başladı ve eşim ne zaman ailemle ilgili bi konu acılsa saygısızlaşıp hakaret ediyordu. Elbette ki ben cok kotu hissediyodum ama bi şekilde orta yolu bulmaya calıştım. Cunku benim ona itiraz etmem sonuc vermiyordu. Gittikce şiddetli bi şekilde tartışıyoduk. Beni de ailemi de hic bi zaman olduğumuz gibi kabul etmedi hep beklentileri vardı. Karşılık bulamayınca da sinirlenip hakaret ediyordu.
Ben şuan hala dayanamıyorum bu duruma ailemi ziyarete gittiğimizde diken ustunde oluyorum hep bi yerden kavga cıkarıcak beni rezil edicek korkusu taşıyorum. Son cozumu ben yalnız giderek buldum. Zaten o da gelmek istemiyor. Ama care olmadı ben ailemin evindeyken telefonda bana sorular sorup yine onlarla ilgili kotu sozler soylemeye başladı. Beni ailemden soğutmaya calışıyor. Aklı sıra onların acığını yakalayıp haklı olduğunu kanıtlayacak. Bildiğiniz ailemle kafayı bozmuş gibi. Ustelik ailemden kimseyle gecmişte bi munakaşa yaşamamıştı. Hep kendi kendine kurduğu duşunceler yuzunden evde huzursuzluk cıkardı.
Ama benim asıl uzuldum şey onun ofke patlamaları. Ben artık ailemden gectim bi tane oğlumuz var 10 aylık. O buyudukce babasının sorunlarını gorecek. Aynı ofke krizlerine maruz kalıcak. Fiziksel şiddet uygulamasa bile sozlu ve duygusal şiddetiyle tanışacak. Cok caresiz kaldım eşim sadece bizimle ilgilendiği zaman iyi bi eş. Ama aşamadığı şeyler yuzunden korkunc birine donuşuyor ondan giderek soğuyorum. İtici gelmeye başlıyor. her kavgamızda keşke evlenmeseydim diyorum. Yumuşayınca unutmaya calışıyorum. hakaretlerini bağırıp cağırmalarını en son tartışmamızda kufur bile etti hem bana hem aileme. Cılgın gibiydi. Acilen psikiyatriste gitmesi gerektiğini duşunuyorum ama asla kabul etmiyor sorunlu olduğunu. Ben değişirsem o da değişirmiş ama mumkun değil cunku benim normal olarak soylediğim şeyleri bile yanlış anlayıp hakaret ediyor. Aslında onun sorun olarak gorduğu şeyler herkes acısından normal olan şeyler. Ama o kadar kotu bi bakış acısı var ki her şeyi yanlış yorumluyor. Ve durup dururken huzursuzluk cıkarıyor.
Ben kendim icin ve oğlum icin en doğru kararı vermek istiyorum lutfen yargılamadan bana yardımcı olur musunuz.