Aslinda arkadaşlarım sayıca fazla. Ozellikle iş arkadaşlarım mesai saatleri icerisinde sohbet muhabbete yanıma gelirler. Geyik gırgır şamata yaparız. Ama bu kadar bunun dışında ne arıyorlar ne soruyorlar. Yaklaşık 1 aydir işe gitmiyorum. Cok zor bir surecten geciyorum telefonum 1kere calmıyor.

Ben onlarin zor zamanlarinda en basiti hastayken morali bozukken her an bi telefon kadar yakınlarında oldum. Kinse aramadi ben aradim.
İs yerinde evliyken sozde cok yakın olduğum kiz arkadasim durumumu bilmesine ragmen ilk hafta disinda hic arayip sormadı. Genelde ben aradim. Derdimi de anlatmadım havadan sudan konustuk
4 yillik sozde en yakin kiz arkadasim evlendi baska sehirde bazen haftalar oluyor aramadigi. Aradiginda da 5 10 dk.

Kavga eden bi tip degilim en fazla sinirlenince ağlarım.
Sucu kendimde ariyorum nerde hata yapiyorum neden benim can ciger dostum yok bilemiyorum.

Mutsuzluk paylaştıkca azalir. Bu donemde insan yalnız kaldikca daha kotu oluyor