Merhaba Akıllı Hanımlar,

Ben yapmam gereken şeyleri gozumde buyutuyorum ve hep oteliyorum. Oteledikce de bir yığılma oluyor ve biriken işleri gordukce daha da uzaklaşıyorum ve o işler yokmuş gibi davranıyorum ama icimde hep bir sıkıntı oluyor bu durumda. Benim yararıma olacak ve başarabileceğim işleri gozumde buyutup otelememin nedeni başaramama korkusuymuş. Daha onceden gittiğim psikolog bu şekilde soylemişti bana. Aptal birisi değilim, belli bir kapasitem var. Daha onceleri bir işi gercekten de başarmaya calışıp iyi sonuclar aldığım oldu. Bu başaramama korkusu da nereden cıktı bilmiyorum. Benim icin yararıma olacak işlerden kactıkca kacıyorum ve bu nedenle de yerimde saymak şoyle dursun, gun gectikce gerilemeye başlıyorum. Guzel fırsatlar yakaladığım zamanlar da oluyor ama koşarak uzaklaşıyorum hep.
Yaşım da kucuk değil ki. Bildim bileli boyleyim ama bu 3-4 senedir artmış durumda.
Şoyle de bir not duşeyim; anksiyete ve sosyal fobi sorunlarım var.
Ozellikle psikolog arkadaşların yardımcı olmasını rica ederim.

Guzel gunler dilerim.

Ekleme: Kızlar, yarın iş goruşmem var ve bir bahane uydurup iptal etmemek icin kendimi zor tutuyorum. Sosyal fobim var, ozguven eksikliğim tavan. Mesleki anlamda kendimi yeterli gormuyorum. Cunku henuz az tecrubem var ve kendimi geliştirmek adına bir şeyler yapmayı bırakalı oldu ne yazık ki. Fiziksel olarak da kendimle barışık değilim. Aslında fiziğim kotu değil şişko olmama rağmen ama cocuklukta yapılan dalga gecilmeler bende maalesef boyle kotu bir etki bıraktı. Yarın sorulan sorulara cevap veremeyip rezil olacağım korkusu, stresi var. E hadi her şey guzel gecti ve orada işe başladım diyelim ama fiziksel olarak kendimi berbat hissediyorum. Nasıl rahat edeceğim ki? Her hareketimi kısıtlıyorum. Kilo vermek icin ya da kendimde beğenmediğim şeyleri değiştirmek icin hicbir şey yapmıyorum. Bu ise başka bir başlığın konusu olsun.
Sizden beni motive edici telkinler istiyorum.