Selam kızlar,
Ben hep cok sakin bir insandım kucukluğumden beri. Ablam tam tersi cok sinirli agresif. Sinir krizleri geciren olup olmadık şeylerde uzerime saldıran biriydi. O sinir krizleri gecirirdi annem sen sus onunla baş edemiyoruz derdi. Yıllar boyle boyle gecti. Ama bende taştan değilim. Coğu şeyi hazmedemedim hep icimde yaşadım. Soylenen şeyleri icimde tutup tutup artık bende cok cabuk sinirlenen sinir krizi gecirmeye başlayacak seviyeye geldim. Annemde surekli sinirli konuşan ne olsa kavga ediyormuş gibi bir ses tonuyla konuşan. Bazen ne soylediğini bilmeden aşırı kırıcı laflar edip sonra aa ne dedim sizede bişi denmiyor diyerek hep kendini haklı goren , dominant ve baskıcı birisi.
Artık kimseye tahammulum yok. En ufacık şey soyleseler bağırıp cağırıyorum. Onlar bir cumle kuruyor gunlerce icten ice ben sinir krizleri gecirip kendimi yiyip bitiriyorum. En son sinirinizi birbirinizden cıkarın benimle normal konuşmayacaksanız konuşmayın artık diye bağırdım. Boyle anlatırken bile sanki ortada bir şey yokmuşta ben sinir hastasıymışım gibi hissediyorum. Ablamla kesinlikle bir derdimi paylaşamam fikir alamam mesela. Cunku sinirlendiği an yuzume vurur her şeyi. Yada anneme babama soyleyip zor duruma duşurmeye calışır.
Neyse uzun lafı kısası ben bu durumdan sinirlilik ruh halinden kurtulmak istiyorum. Eski halim gibi olmak istiyorum. İnsanlarla kavga etmek , olur olmadık şeylere sinirlenmek istemiyorum. Ne yapmamı onerirsiniz?