Merhabalar herkese

Daha once konu acmıştım eşimle şiddetli gecimsizlik sonucu ayrıldık ve sınava hazırlandığımdan bahsetmiştim. O donemler cok kırgındım ama iyi gunlerimmiş galiba sonrasında cıkan dedikoduların dost kazıklarının haddi hesabı yok


Uc gun sonra boşanma davamız var be aylar sonra ilk defa goreceğim onu bunun stresi bi yana adını koyamadığım garip hisler hakim... Boşanma konusunda mantıken kafamda soru işareti yok kesinlkle onsuz daha sağlıklı bi hayat sureceğime eminim ama şimdiye kadar gormezden geldiğim sevgim sıkıştırıyor beni en azından son defa sarılabilseydim diyorum kendi kendime bi yanımda "sacmalama kızım o sana neler yaşattı" diyor. Havalarda duygusallaştırdı galiba bilemiyorm ama cok caresiz hissediyorm bugunlerde sınavımda kotu gecti acıkcası karamsarlaştım. Başka bir kadınla evlenirse uzulur muyum soruları geliyo aklıma... Cocukları olursa .. (bebek istiyorduk biz bu kararı aldıktan bir hafta sonra ayrıldık)
Bi yandan kendimi sorguluyorm acaba sevgimi cok belli edemedim mi cunku onu sevdiğime inanmıyordu, belli etsem bu kadar asi olur muydu bana karşı onu bu hale getiren sevgisiz davranışlarım mıydı... Artık geri donuşu yok biliyorum ama aklımdaki sorular ne uyutuyor ne yemek yediriyor kolayca ağlayan biri değilim ama abartısız soyluyorm iki gndur aralıksız ağlıyorum ozlediğimi hissediyorum.. bu hisler boşanma arefesnde herkeste oluyor mu yoksa gecici mi



Bu arada biz şiddetli gecimsizlik yuzunden boşanıyoruz eşim anormal bi insan psikoloğa gidelim dedm kabul etmedi şiddet sonucunda evi terk ettim.