merhaba hanımlar,
burada yeni sayılırım, konuları okuyup gerektiği zaman yorumlayıp ders cıkarmak icin neredeyse her gun girdiğim forum oldu. Benim de bir derdim oldu icimi dokmek icin acmaya karar verdim daha cok. Biz uc kardeşiz ablam ve ben evliyiz. ablam evleneli 20 yıl oldu neredeyse. ve ailemle yakın oturuyorlar annem iki cocuğuna baktı. maddi yardımlarda bulundu babam ve annem. ev ve araba sahibi oldular ailem sayesinde. butun yemekler ısınma gibi temel ihtiyaclar şimdiye kadar ailemin evinde gercekleşti. evdeki kalabalık beni bunalttığı icin başka şehirde iş bulup deyim yerindeyse kacmaya karar verdim ki oyle de oldu 9 sene once de ben başka şehire taşınıp işimi buldum bir sure sonra bu şehirde evlendim ve cok cuz i cok mutevazı duğunle evlendim. ev eşyası iki aileden de talep etmedik ikimizde calışıyoruz neticede. gel gelelim annem hasta oldu hastaneye yattı. sonra bu ablamın kocasında bir haller bir tutumlar muthiş cimridir asla 1 tl si bizim aileye gecmemiştir. ekmek almak icin bozuk para bekler ki o ekmekten hem kendi hem cocukları da yer. neyse annem hastanede yatarken benim cocuğum kucuk emdiği icin yatılı kalamadım ablamın cocukları buyudu onun icin cok sorun olamayacakken kalmak istemediğini kucuk kız kardeşimiz kalsın sen kal gibi ıvır zıvır şeyler soylemeye başladı. zaten kardeşim ben kalırım diyor ama ben de sonucta sen de bir git sevinsin havası değişsin diye gitmesini istedim. neyse bir şekilde hallettik kalma durumunu ama ben cok sinirlendim vefasızlığı gorunce. yıllarca sırtında taşıdılar şimdi ihtiyac durumunda yan cizmeleri cok cok kızdırdı beni. eşime o gun hem ablam hem enişte kişisi bir şeyler demiş yıllarca annem gile onlar bakmış ev temizliğini o yapmış cart curt dert yanmış ama iki kucuk cocuğu evi kirletmese zaten iki kişinin ev pisliğinden ne olacak bunu bir turlu duşunmuyorlar akıl edemiyorlar. ama annem babam bu durumdan cok memnun onlar olmasa yalnız kalırız Allah razı olsun onlardan diyorlar ama kullanıldıklarını asla gormuyorlar. sonra yıllarca hakkının yendiğinden bahsetmiş mutlubirkedi dershaneye gitmiş o gitmemiş beni okutmuşlar onu okutmamışlar ki buyuk nankor babam elinden geleni yaptı okuması icin ama ablam okuyamadı kazanamadı falan. sonra enişte kişisi eşime ayrı bir yerde "yaaa yıllar once hanım bana annem hasta olunca tek cocuk sen misin demişti. şimdi intikam soğuk yenen yemek aynısını ben ona dedim" diyerek gulmuş. ulan eşşoğlueşşek cocuklarına bakan kadın hasta oldu yine sinirlendim kusura bakmayın. anlaşıldı bunların tuhaf durumu tabi kendi sorunları o intikam meselesi ama ben muthiş soğudum iğrendim abarttım mı bilmiyorum ama tiksindim insanlıklarından. bir tane daha ev alıp annem gili terk etmeyi duşunduklerini de soylemiş enişte kişisi neden cunku cocuklar buyudu ihtiyacları kalmadı.. anneme babama sorsan hala onların ağzının icine bakıyor ben bir şey ima etsem suclu ben oluyorum sussam olmuyor konuşsam ağır gidiyor. ablamı cok seviyorum iyi biri ama eşi gercekten kotu ve etkisi altında kalıyor. bilmiyorum abartıyor muyum ama boyle gordukce ben de artık eskiden yenen haklarımdan oturu kıskanclık etmeye başladım ve en sevmediğim duygudur...
neyse cok teşekkur ederim icimi doktum sadece herkese sağlıklı gunler.