Merhaba değerli arkadaşlar. 10 yıllık evliyim. 8 ve 4 yaşında iki cocuk annesiyim. Eşimle uzun zamandır sure gelen sorunlarımız sıkıntılarımız var. Maddi sorumsuzluk, fiziksel ve psikolojik şiddet, aldatılma. uzun sure hepsine katlandım ama tahammul edemeyeceğim bir evreye geldim 2018 yılı nisan ayında. ve boşanmak icin evden ayrıldım. Ama bu surecte hamile olduğumu oğrenerek ve eşimden sozler alarak evime geri dondum. Daha sonrasında bebeğimide kaybettim. Eşim verdiği sozlerin hepsini tuttu diyebilirim değişti duzeldi fakat ben duzelemiyorum. Yılların birikmişliği yorgunluğu beni bitirdi. O zamanda o kararı verebilmek benim icin cok zordu ve duzelemeyeceğine emin olduğum icin ayrılık kararı almıştım. Evet birşeyleri duzeltmeye uğraştık ama benim icimde bu evliliğe inancım kalmadı ve tek isteğim onsuz bir hayat. En buyuk sıkıntım boşandığımız takdir başarabilirsem cocuklarımın benimle yaşamasına musade etmeyecek. aynı şehirde olmamızada hic birşekilde izin vermeyecek. Kotu bir koca olabilir ama iyi bir baba cocuklara cok iyi bakacağından hic şuphem yok. Ben maddi olarakta aynı koşulları sağlayamam cocuklara. Sizlere bir sorum var. Cocuklarını babalarına bırakacak boşanmış annelerimiz varmı? Nasıl oluyor? En buyuk korkum onların benden nefret etmeleri. Bundan cok korkuyorum ama cocukların icin bile aynı evde onunla yaşamaya tahammulum kalmadı. Nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum.