Arkadaşlar merhaba herkese. Cok oncelerden buralarda az takılmadım. Yeni bir hesapla geri donme vaktim gelmiş. Cevremde beni anlayan insan yok cok bunaldım. Biraz dertleşmeye ihtiyacım var.
Ben 5 yıllık evliyim ve ikiz kızlarım var. Eğitim fak. mezunuyum ama calışmıyorum. Eşimle aramız aslında iyi ama problemim şu ki eşimin ve ailesinin durumları cok iyi. Yurtdışı bağlantılı şirketleri var. Ailem ise evlendiğimden beri bu noktada benden beklenti icinde. Benim bindiğim arabayı, yaşadığım evi gorunce zannediyorlar ki bunların hepsi benim.
Kac kere acıkladım. Hatta arabanın ruhsatını gosterdim. Ev, araba, arsa ne varsa hepsi şirketin. Bunların uzerinde etkim yok yani. Bana veriyorlar biniyorum. Biraz giyimim pahalı onlar da zorunluluk girdiğim ortamlar dolayısıyla. Gerisi de eşimin ve ailesinin hediyesi.
Zannediyorlar ki sınırsız bir para harcama ozgurluğum var. Kız kardeşim daha once saatimi beğendi mesela cıkardım verdim. Yine kupe, kolye kac tane boyle değerli eşya verdim beğendiği icin.
En buyuk abim borclanmış icra gelmiş dediler, mucevherlerimden sattım verdim. Elimden gelen, elimin altında olan bu. Ben şirkete ortak değilim ki. Yine yeğenlerim geldiklerinde giyinme odasında beğendikleri bir şeyler varsa hediye ediyorum her zaman. Boyle kac tane ayakkabı, canta hediye ettim. Ki oldukca pahalı markalar.
Neyse babam eski esnaf ve 2 sene once battı. Ev, araba her şey icradan satıldı. Yine bana soylediler. Eşime rica ettim, sağ olsun ama naz niyazla alırız icradan dedi. Ama biliyorum ki zarar edecek olsa ona gore buyuk zarar olmasa bile eminim almazdı. Aldı benim uzerime evi. Ailem oturmaya devam etti orda.
Bu seferde geri kalan borclar icin surekli beni sıkıştırmaya başladılar. En son babamla abim sacma sapan bir yeni iş kurma hayaline kapılmışlar, ben sermaye verecekmişim yada eşimden isteyecekmişim sonra faiziyle odeyeceklermiş. Ağızları milyonlardan acılıyor, şaşırıp kalıyorum. Altı ustu beyaz eşyacıydı sonucta babam.
Hayatım ust duzey gorunse de benim elime gecen para belli. Bakın her ayın 1'nde hesabıma otomatik talimatla para gonderirler. İstersem 1 gunde harcarım param biter, istersem 1 ay kullanırım. Aramızda başka hic para muhabbeti gecmez eşimle. Elden para alışverişi de olmaz yani.
Aileme sınırsız para harcama yapamadığımı anlatamamamın bir sebebi de eşimin ayda yılda bir ailemi gorunce aşırı derecede ağzımın icine duşmesi. (Kendisi boyle şovlara bayılır.) Boyle olunca zannediyorlar ki istediğimi yaptırabiliyorum adama ama ben istemiyorum onların iş kurmasını, borc odemesini. Hatta kardeşim demiş ki ben onların iyi durumda olmasını istemiyormuşum, tepeden bakmak hoşuma gidiyormuş. Benim değil eşimin zengin olduğunu anlatamadım gitti...
Ayrıca eşim bunu kendi ailesine de yapıyor. Mesela en basiti kuzeniyle goruşmek istemedi ya hemen Silent istemiyor diye beni one atıyor. Onun ailesinde de herkesle aram bozuk bu nedenle. Bunu oyle ustaca yapıyor ki oyle olmadığını anlatmama fırsat bile kalmıyor bana. Zamanlaması mukemmel. Sanki aile ilişkilerinde eşimi benim yonettiğimi (bu mumkun değil zaten oyle bir adam değil) ve gercekten kendilerini benim istemediğimi duşunuyor. Yapayalnız kaldım... Cok bunaldım. Biraz dertleşmek istedim sizlerle...