gece bebek ve cocuk ve esim uyuduktan sonra ben mutfakta bayram ediyorum malesef ve bu artık beni gun icindeki yorgunluğum icin motive eder oldu ..tamam dayan herkes uyunca kendinle kalacaksın mutlu olacaksın gibisinden bunu kendime konfor gibi gormeye başladım...hatta şuan bebeği uyutmaya gelmeden kısırlık bulgur u isladim oyle geldim bir iki saate bayram etcem ya orda cunku ksiir ayran partisi var tabi :d ve onun verdiği mutluluğu duşunerek bebeğin uyumamasi ağlama krizlerine hepsine eyvallah cekiyorum şuan ..peki yedikten sonraki o kilo aldim hissinin verdiği mutsuzluk ( yememeyide denedim bu saatlerde buyuk mutsuzluk , bebeğe tahammulsuzluk eşe diğer cocuğa aşırı tahammulsuz oldum ...hem karnım ac hem kole gibi hisettim ..ve bu beni cok mutsuz etti ...nasıl kurtulucwm ben bu gece yemesinden...oyle ceviz fındık sevmem onlar beni kesmiiyor ...hele ki sade ekmek yemek elime alıp kemirmek , yemin ederim gece yatmadan hayatımın rutini oldu . o ekmeğin bana verdiği huzuru o kokuyu hic biseyde bulamıyorum yok (