Oncelikle herkese iyi akşamlar, ben yurtdışında doğdum buyudum okudum. Liseye kadar okudum ve sonra geri devam etmedim, cunku okulun bana gore olmadığını farkettim, okumayı sevemedim bir turlu. Bu arada, yaşım 20.

sonra ailem Turkiye'ye taşınma kararı aldı, bende onlarla geldim, istesem yurtdışında abimlerle kalabilirdim, ama sevdiğim Turkiye'de olduğu icin fırsat bildim ve hic birşeyi duşunmeden geldim, geldikten sonra nişan kestik ettik.

ben şu an cok kucuk bir ilcede yaşıyorum, cok buyuk bir boşluğa duştum, yurtdışındayken sosyal hayatım vardı, arkadaşlarımla cıkar gezerk kafeye falan filan giderdik. Ama şimdiki olduğum ilce o kadar kucuk ve boş ki, bir tane kafe, bir tane doğru duzgun mağaza bile yok, onu gectim hic bir tane bile arkadaşım, tanıdığım yok, annem babam, anneannem dedem ve annemin akrabaları haricinde kimseyi gormuyorum. Hepsi buyuk buyuk 40-70 arasında insanlar, cok sıkılıp bunalmaya başlıyorum, hic bir şey yapmıyorum butun gun boş boş oturuyorum evin icinde, kendimi cok gereksiz hissediyorum. Cıkıp kendi kendimede gelemem, ailem izin vermiyor, kucuk ilce olduğu icin tehlikeliymiş.

kendimi o kadar mutsuz ve neşesiz hissediyorum ki.. anlatamam, keşke bir uğraş bulsam, bir şeyle ilgilensem, vakit gecirecek bir şeyim olsa diyorum..

nişanlım benden uzakta yaşıyor ve calıştığı icin her zaman gelemiyor, o da 1 ay sonra gelicek ancak.

butun gunumu orta yaş/yaşlı insanlarla gecirmek beni cok yoruyor bazen.. her şeyime karışıyorlar, gereksiz yorumlar yapıyorlar, ama yaşlı oldukları icin aldırış etmiyorum. Keşke sosyal hayatım olsa diyorum, veya boyle bir tane kafa dengi bir arkadaşım olsa diyorum, ama nasıl olucak? Sokağa cıkıp insanlara gel benimle arkadaş ol diyemem.. gerci annem veya babam olmadan hic tek başıma bir yere gidemiyorum, cunku gidecek yer yok. Buyuk şehirler bana 1/ 1.30 saatlik mesafede, ve dediğim gibi tek başıma bir yere gitmem mumkun değil..

artık o kadar bunaldım ki, bunu utanarak soyluyorum ama "evlensemde kurtulsam" diye duşunduğumde oluyor bazen. Acaba ne olucak benim bu halim diye cokca duşunuyorum, ama olsun, yinede Halime şukrediyorum, en azından sağlığım yerinde,başımı sokacak evim var.