Coğu zaman nasıl davranacağıma karar veremiyorum. Sanırım insanlarla tartışmaktan, sorun yaşamaktan cekiniyorum. Bi sorun olduğunda uzaklaşmayı tercih ediyorum. Birinin arkamdan laf ettiğini duyduğumda ya da rahatsız edici bir tavrını gorduğumde o insanla iletişimi en aza indiriyorum ya da kesiyorum. Konuşmaya cesaret edemiyorum ya işler daha cirkinlesirse diye. Boyle boyle yalnizlasiyorum.

30 yaşına geldim ama kendimi bu tur konularda olgunlaşmamış hissediyorum. Hep sucluluk psikolojiyle yaşıyorum. Hicbir yaptığımdan enin olamıyorum. Surekli onaylanma ihtiyacı hissediyorum. Sanırım cocukluktan kaynaklı bir durum. Annem surekli eleştirirdi beni.

Bu konuda ne yapılabilir sizce? Aynı sorunları yaşayan ve cozebilen oldu mu?