Merhaba arkadaslar. Bir derdimi paylaşacağım ve objektif yorumlarınıza ihtiyacım var.

Benim işyerinden cok sevdiğim bir arkadaşım var. İlk iki yıl cok iyi arkadaştık ama sonra başkaları da aramıza katılınca dort kişilik bir grup olduk. Sanki biraz uzaklaştık gibi hissetmeye başlamıştım. Bu arada kendisini 7 yıldır tanıyorum. Zaman zaman bu hassasiyetimi dile getirdim kendisine. Yanlış duşunduğumu boyle hissetmemem icin elinden geleni yapacağını soyledi. Ara ara bu konuda gonlumu almaya calissa da ben hic ilk zamanlar gibi değerli hissedemedim.

Biz sadece işyerinde değil iş dışında da goruşen arkadaslardik. Ben onun cenazesi olduğunda da mutlu zamanlarında da hep yanında oldum. Her şeyine katildim. O da benim icin benzer şeyler yaptı tabi ki. Yapmadı diyemem. Dortlu olarak toplaniyorduk. Ben kızların tum etkinliklerine katılıyordum. Hepsinin cocukları var ve hepsi de cocukları icin bir yaş partileri yaptilar. Hepsine gittim.

Benim de bir kızım oldu. Kızlarla aramizda boyle bir muhabbet olduğu icin kızımın birinci yaşında ben de boyle bir etkinlik duzenlemek istedim. Hepsini cağırdım. Gunler oncesinden haber verdim. En eski olan arkadaşımın kızı rahatsızdı. Onun gelemeyeceğini duşunuyordum ki gelemese de hakliydi. Havalar soğumadan pandemi olduğu icin de dışarda etkinlik hazırlığı yapmaya başladım. Henuz pandemi yokken bu etkinligin hazırlığını yapmaya baslamistim. Aylar oncesinden kapora bile vermiştim yapacagim yere. Cok heyecanlıydım.

Derken ben haber verdikten sonra bir arkadaş o gun esiyle koye gitmek zorunda olduğunu gelemeyecegi icin uzgun olduğunu soyledi. Erteleyip ertelemeyecegimi sordu. Erteleyemezdim cunku yapacagim yerden randevu almıştım kapora vermiştim ve hazırlıklarımı yapmaya başlamıştım coktan. O mesajı gorunce cok sinirlendim. Bir tanesi de şehir dışında olması gerektiğini soyleyince tamamen sinirlendim. Eşim de WhatsApptan iptal ettiğimizi soyleyelim tekrar yapmayacağımizi belirt dedi. Sen onların her şeyine katildin hep yanlarında oldun. Sana verdikleri değer bu mu dedi. Ben de oyle yaptım. Bir kişi bile neden iptal ediyorsun biz geliriz diyemedi.

İşin kotusu paranın buyuk kısmını odediğimiz icin o gun o saatte yapmak zorundaydık. Eşim de sen hic uzulme sen ben kızımız ucumuz oluruz dedi. Oyle de oldu.

Bu etkinlikten bir gun once ben uzulsem de arkadaşımın kızının durumunu sordum mesaj attım. Sonra konu acıldı. Ben de iptal edecektik ama masraf yaptığımız ve geri odeme de alamadığımız icin yarın aile arasında yapmak zorunda kaldık dedim. O en eski olan arkadaşım da daha iyi olur. Hem sakin sakin kutlarsiniz kalabalık olmayinca bol bol fotoğraf cekinirsiniz dedi. O kadar sinirlendim ki hicbir şey yazamadım. Daha iyi oldu denecek bir tarafı yoktu. Benim amacım bir arada olmaktı. Onlar da yaptı hem de cocuklarının ilk yaşlarına nasıl ozendiler bir gorseniz. Ben de bir arada olmak ve onların yaptığı gibi dışarda ağırlamak istemiştim. Benim uzuntumu anlayamadı. Birlikte olmadıktan sonra ben neden boyle bir işe kalkisayim ki. Ayrıca bir suru masraf ve hazırlık yapmıştım.

Velhasil o eski arkadaşım dışında iki arkadasim yanıma gelip kendi acimdan haklı oldugumu ve bunun telafisini en kısa zamanda yapacaklarını soylediler. Ama diğer arkadaşım bir kere olsun ne aradı ne sordu. Bir kere bile konuşmak icin caba sarf etmedi. O gun bugundur konusmuyoruz. Gelmese bile kendisine alınmayacaktım. Ama o yazdigi mesajla kalbimi cok kırdı. Ve kalbimi kirdiginin farkında bile değil. Ya da farkında ama kendisini haklı goruyor. Aradan nerdeyse bir ay gecti ve hic iletişim kurmadik.

Biraz uzun oldu ama lutfen kusura bakmayın. Sizce bundan sonra ne yapmalıyım?