Merhaba arkadaşlar yılın ilk gunu ben yine ağlıyorum gece yaşadıklarımı saymıyorum saymiyorum bile berbattı..
Eşimle bu ucuncu senemiz annesi babası Bizde bir kac ay kalıcak o yuzden onların yanında birbirimizle muhabbet bile edemiyoruz bare yalnız kaldığımız da odada biraz zaman gecirelim ıstiyorum zaten butun gun cocukla ev işleriyle yoruluyorum o kadar doluyum ki ama eşim işten geliyo tablet telefon odaya girince hemen uyuyo tamam işe erken gideceği zamanlar da uyumasına birşey demiyorum ama bugun izinli dun gece cocuğu uyuttum yarım saat sonra yanına gelsin uyudun mu diyorum hayır diyo ama ne bir bakması ilgilenmesi hic birşey yok arkası donuk yattı bende sitem ettim biraz sen beni umursamıyorsun butun gun zaten zaman geciremiyoruz demeye kalmadım bana yorgani sinirle atti ve yuzume tukurdu gitti başka oda da yattı ben de uzuldum tabi ki ağladım ama yanına gitmedim aslında gitseydim de yuzune tukururdum ya orası ayrı neyse kendimi o kadar caresiz hissediyorum ki onun yanında kalmak bile icimden gelmiyo o kadar saygısız ve artık sevgisiz biri gozumde cok kırıldım