Berbat bir cocukluğum gecti annem calıştığı icin halamdan dayak yiye yiye buyudum 1. Sınıfa giderken ders calışmak istemediğim icin sac kurutma makinesi ile ağzımdan burnumdan kan getirirdi orneğin babam sessizdi bişey deyemezdi annemse calıştığı icin cok fazla sahip cıkamazdı.
Halamdan gorduğum fiziksel ve psikolojik şiddet evlenene kadar surdu.

Dersaneye gidiyordum deneme sınavlarında derece yapıyodum hocalarım hep Marmara edebiyat kazanacaksın sen diyolardı ki erkek arkadaşımla birlikte olduk ve korunduğumuzu zannediyordum ama hamile kaldım tek birliktelikte ve bu nedenle kacarak evlendim.
Kızım 7-8 aylıkken eşimin madde kullandığını oğrendim kacarak evlendiğim icin ayrılamazdım halam babaannem buna musaade etmezdi derken 4 tane evladım oldu hap kullandım hamile kaldım kaza olunca ertesi gun hapı hicbiri korumadı iğne kullandım tum ay regl oldum spiralinde bu yuzden takmadılar. Aslında hepsinde de korunduk ama nasıl hamile kaldığıma hala şaşkınım bir kez de bu ay acaba hamile kalacakmıyım diye birşey yaşamadım.

Burada babamı kaybettim eşim cok cok icmeye daha da bağımlı olmaya başladı ben calışmak zorunda kaldım 4 tane yavrumla.

Eşim hem iciyo hem eve bakmıyo hem de aldatmaya başladı kızkardeşim evlendi halam evlendi babaannem vefat etti derken annem yalnız kaldı kendide emekli olunca bu yaz ev aldı artık kendi de yalnız kaldığı icinn artık bana sahip cıkmaya karar verdi ve artık annemin yanındayım 4 kuzucuğumla burası kucuk bir yer iş yok dedikodu cok 4 cocuğu evde susturabilmek zor annemin cenesi hic susmuyo cocuklar hic durmuyo gelirim hic yok ve 31 yaşımda yalnız kaldım bu en doğrusu ama ne babam ne abim ne de iyi bir eşim yok yavrularımın babası yok zaten hicte olmamıştı

Cevremde herkes cok mutlu Allah daha da mutlu etsin. Ne okuyabildim ne guzel bir evlilik yapabildim ne de evlatlarıma guzel bir hayat sunabildim. Mutluluk bu kadar mı zor yoksa ben neden bu kadar mutsuzum imtihan biliyorum ama sanki bunlar cok ağır