Merhaba, benim kadınlar kulubu hesabım yok bu sebeple arkadaşımın hesabından yazıyorum. Kısa keseceğim... Benim 8 yıllık ilişkim ve 4 yıllık bir evliliğim var ve toplamda koskoca 12 yıl. Evlendikten sonra ilişkimiz cok başka bir yone evrildi. karı-koca değil, ev arkadaşı bile değil, bildiğiniz iki yabancı gibi yaşıyoruz. Eşim 16:00'da işten cıkıp eve geliyor ve uyuyana kadar bilgisayar ve telefon başında vakit geciriyor. İzinli olduğu gunlerde benden once uyanıp kahvaltısını yapıyor ve yine bilgisayar ve telefon ikilisiyle vakit geciriyor. Sadece yemek saatlerinde aynı masaya oturuyoruz ve o yine elinde telefonla yemek yemeyi tercih ediyor. Ben de sosyal biriyim, arkadaşlarımla vakit geciriyorum, yalnızlığı da seviyorum, sıkılmak nedir bilmem ama insan birlikte yaşadığı kişiyle iki kelam etmek istemez mi? butun gun evde yalnızım ve istiyorum ki o geldiğinde boş da olsa iki sohbet edelim, geyik yapalım ne bilim birlikte olmaktan keyif alalım. Ama yok... Dırdır yapmayı sevmem, kavgamız gurultumuz yok tek istediğim huzur ama boyle de cok huzursuz hissediyorum. İcim bunalıyor... Birkac kere konuştum ve bu ilgisizliğin ve iletişimsizliğin beni rahatsız ettiğinden ve mutlu olmadığımdan soz ettim. "Evlilikten ne bekliyorsun ki, evlilik boyle bir şey" dedi. Ama ben evlenmek icin evlenmedim onu sevdiğim icin evlendim. Bu arada oturup da ondan ilgi beklemiyorum. Bir film buluyorum, ilgi cekici ozetini anlatıyorum, hadi birlikte izleyelim diye teklif goturuyorum ama yok o izlemek istemiyor. Kac kere teklif ettiysem red cevabı aldım. Dışarı cıkmaktan hoşlanmıyor, ben de cok sevmiyorum oyle AVM gezmek ya da dışarıda yemek yemek gibi ozlemlerim yok. Sadece evde arada beni dinleyen ve arada soyleyen biri olsun istiyorum. Size sormak istediğim "sizin de ilişkileriniz ya da evlilikleriniz boye mi?" 12 yıl cok uzun bir sure ve ciddi korkularım var. Ama otuzlarımın ortasındayım ve butun bir yaşantımı bu şekilde curuyerek gecirmek istemiyorum.