Merhaba.

Eşimle ilgili ciddi bir problemim var. Beni sevmediğine inanmaya başladım. Evlendiğimizden beri isteksizlik problemiyle savaşıyoruz. Kadın olmama rağmen ondan daha istekliyim. O hep inkar etti, baskı yapıyorum diye hep beni sucladı. Boşanmaya karar verdik 1 yılın sonunda. Ama olmadı, seviyorduk cunku. 1 hafta sonra barıştık. İlk hafta cok istekli davrandı. Ama sonra ben ıslanmadığımı fark ettim. İlk zamanlar eşim beni opunce, tenime dokununca karnımda kelebekler ucuşurdu. Onlar kayboldu sanki. Tabii boşanma aşamasında ağır bir antidepresana da başladım. Yan etkileri cinsel isteksizlik yazıyordu, galiba o etkiyi gosterdi.

Barışmamızın uzerinden 3 ay gecti. İlk hafta haricinde hic sevişmedik. Ben istemedim, ıslanmıyorum dedim. O da sen ne zaman hazır olursan dedi, ''anlayış'' gosterdiğini soyledi. Gecenlerde konuştuk, dedim: Hic masturbasyon da mı yapmıyorsun? İsteğim var ama yapmıyorum, tutuyorum kendimi dedi. Her ne kadar cok zor bir ihtimal de olsa ilk baştaki isteksizliğini bildiğimden olabilir dedim.

İşin kotusu ben de 3 aydır masturbasyon yapmıyorum. Eskisi gibi isteğim yok sanırım. Yani elbette sevişmek, zevk almak, sevdiğimle beraber olmak, duzenli cinsel hayat yaşamak istiyorum. Ama hormonal bir durtu hissetmiyorum. Sadece 3 ay icerisinde 5-10 kere ruyamda orgazm oldum. Eşimle ya da hic tanımadığım insanlarla sevişerek, hatta kadın bile vardı...

Neyse cok uzattım. Ne yapacağımı hic bilmiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Eşimle konuşmak hicbir şeye cozum getirmiyor. Aksine yine eskiye doner gibiyiz. 2 gundur tek kelime konuşmadık aynı evde.
Şimdi terapiye gidin diyeceksiniz. Kabul etmedi. Sorunumuz olduğuna inanmıyor. Cok ağladım. Yeni evli gibi değiliz, aramızda tutku yok diye. Aşk yetmiyor diye... Sevdiğimle sevişemiyorum daha otesi var mı?

Zamanla hallolur diyor. Asla anlamıyor, benim gibi hissetmiyor. Uzulmuyor benim gibi. İlk zamanlar onun isteksizliği yuzunden ben o kadar sorun cıkardım, ağladım, kızdım, bağırdım. Şimdi ben uzağım. Ama ne teklif ediyor ne de bu onun canını sıkıyor. Onun isteksizliği icin doktorlar mı teklif etmedim, yontemler mi denemedim... O ise benim ıslanma problemim hakkında duşunmuyor, konuşmuyor bile.
Evet ilacın yan etkisi var uzerimde. Ama o ilacı bırakırsam cok gergin oluyorum, surekli kavga cıkarıyorum. Şu an başka bir sebepten dolayı 2 gundur kusuz. Ve bu kez onun peşinden ben koşmak istemiyorum. Asla ben de hatalıyım demiyor ozur dilemiyor. İnsan karısının gonlunu almak ister. Aynı evde ondan uzak olmak istemez. Cinsellik anlamında da değil, sarılmak opmek ister.... Ama ona kusmem, kendisi haksız dahi olsa umrunda değil. İlla kısasa kısas yapacak.

Cok mutsuzum şu an. Ciddi anlamda başımı alıp kacasım var kimselere soylemeden. Aileme soylesem herkes onun beni cok sevdiğini soyluyor. Barışıkken sorun yok cunku. Bakalım siz ne diyeceksiniz...