İSİMSİZ UYE SORUSU

Arkadaşlar merhaba, fikrinize ihtiyacım var. 26 yaşında bir bayanım 7 yaşında oğlum var eşimle kactık severek evlendik ama hem onun ailesi yuzunden kavgalarımız. Hem onun zamanla sorumsuz bakımsız bi adam olması ailesi bana yuklenirken sessiz kalması derken adamdan soğudum. Defalarca boşanmaya niyetlendim ki hala aklımda boşanma duşuncesi . Oğluma kıyamadım ama sevmediğim bi adamla aynı evde kalmak da bana eziyet. Gecen ay boşanma icin avukatla goruştuk eşimde sevmiyon artık naparsan yap evi sat kredini kapat nafaka falan yok yalvaracaksın hayat şartlarından mahvolacaksın oğlum onunde geberse de donuşumuz olmaz dedi. Aldı cantalarını anasına gitti tum işlemleri bana bıraktı bi imza atarım karışmam gerisine dedi. Ben anlaşmalı olacak adam gibi ayrılırız duşunuyordum. Sonra oğluma anlatırız birbirimizi kotulemeden dememe rağmen kendin anlat kendin istedin ayrılmayı dedi. Oğluma anlattım başka eve gidelim baban hafta sonları gorsun seni boyle daha mutlu olacağız falan ama babamda gelsin dedi. Cocuk icin yeniden deneyelim son kez ama adamın evde sigara icme boğuluyoruz dememe rağmen icmesi, tuvaletleri pis bırakması, kirli corabını donunu ortada bırakması, son zamanlarda alkol de alması kısaca oyle soğumuşum ki kavgalardan şimdi gitsem ayrılsam kuş gibi hafifleyeceğim inanıyorum ama oğlumu duşunmek beni engelliyor tecrubeli anneler lutfen fikir verir misiniz az once oğlumla oynayarak eğlenerek konuştum arkadaşım da eşinden ayrıldı oğlu senle yaşıt annesiyle cok mutlu yaşıyor oyunlar oynuyor babasını babaannesini ne zaman istese arıyor sadece babası başka evde kalıyor dedim sende ne zaman istesen babanı arayıp onu goreceksin dedi tamam ama ne zaman istersem ararım dedi sanırım alıştıra alıştıra yavaş yavaş kabullendirmem iyi olacak