İyi Geceler Hanımlar,

Hayatımla ilgili onemli bir karar aşamasındayım.
Kısa tutmaya calışacağım. Annemin o ne kadar kabul etmesede cok ciddi sorunları var psikolojik destek alması şart ama bunca yıl kabul etmedi. Kendisi evlat ayırımı yapan biri. Sadece evlat olsa neyse kendi yeğenlerini,elalemin cocuklarını hep bizlerden ustun tutar. İlk başlarda bu durum beni cok yıpratırdı cok takardım ama zamanla kabullendim annemden annelik beklemeyi,ondan iyi bir soz veya davranış beklentimi bitirdim. Kendisiyle artık yaptıklarına tahammul edemediğim icin 1 yıldır konuşmuyorum.Aynı şekilde ablamlada 2 yıldır konuşmuyorum. Cunku bana cok zarar verdiler psikoloğum mesafe koymamı onermişti. Ben tam mesafe kararı almışken ablamın ikinci cocuğuna hamile olduğunu ve tum aileme bunu benden saklattığını (annem zaten bir şeylerin benden gizlenmesine bayılır) oğrendim bu olay onu tamamen silmem icin en buyuk sebep oldu. Aileden bir tek abimle (o da annemle konuşmuyor annem ona da cok cok buyuk haksızlıklar yaptı) ve de babamla iyiydim. Babamda zamanla annemin etkisinde kala kala telefonlarımı acmamaya,aramalarıma donmemeye başladı. Onunlada birkac aydır oyle koptuk. Şu an onlar başka bir şehirdeler. Ben başka bir şehirde onlara ait bir evdeyim..İstemiyorlar bu evde yaşamamı ama yanlarına gelmemdense burada kalmamı tercih ediyorlar. Sen ne yaptında sana karşı boyleler diyebilirsiniz. Ben hakkımı aradım. Bana yapılanlara belli bir yaştan sonra sessiz kalamadım. Yeğenlerini baştacı yapıp beni ayak havlusu gibi yerlere sermesine izin vermedim anneme kendimi ezdirmedim. Babamda her şeyin farkındaydı aslında hala oyle ama annemin edepsiz karakteri onu cok bunalttığı icin işin ucu kendisine ve sulalesine dokunmadığı surece annemin destekcisidir...
Şu an arkadaşımın mağazasında calışıyorum. Aldığım miktar fazla bir şey değil ama yinede cok şukur gecinmeye calışıyorum.

Şimdi sorunum şu;evde kombi bozuldu. Kac kere usta getirdiysem care bulamadılar. Yaptılar yine bozuldu. 3 tane muhabbet kuşum var. Evde battaniyelerle oturuyoruz. Abim bana baskı yapmaya başladı “Ya buraya bizim yanımıza gel (cocuğa bak) ya da annemlerin yanına git orada kendine iş bul para biriktir kendi evine cık.” Ailemin yaşadığı şehir buyukşehir, iş imkanı cok daha fazla. Duşununce mantıklı geliyor. Ama annem en başından beri kuşlarımı da istemiyor. Sebebini de “alerjim var” diye yalan soyluyor ama yalanını deldim. Ben abimlerin yanındayken onlar bu evdeydi. Annem sokaktan bulduğu yavru kediyi eve almış, annem kediyle oynarken komşumuzun kızı bana video cekip atmıştı. Madem tuylu hayvan alerjisi var kediye nasıl dokunabiliyor eve alabiliyor? Alerji bende de var, değil kediyle kapalı alanda kalmak kedinin değdiği şalı bile alınca goz kaşıntısından, hapşırıktan bayılacak gibi oluyorum. Kuşlarım sadece bahane...Bizi orada istemeyeceklerini, biz gidince buyuk olaylar cıkacağını biliyorum...Ama duşununce havalar daha da soğuyacak kaloriferler yanmadan hele şu Korona doneminde cok zor..Geceleri ben yun hırka ve yun corapla yatıyorum kuşlarada polar battaniye ortuyorum. Gunduzleride benimle işe geliyorlar ısıtıcının oraya koyuyorum. Bir yanım bas git duymazlıktan gormezlikten gel yaptıklarını diyor bir yanım orada kafan rahat etmedikten sonra kalorifer dibinde oturmuşsun neye yarar diyor...Cok kararsızım...Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkurler...