merhaba guzel kadınlar, umarım hepiniz iyisinizdir. Artık gitgide yakın cevremizden Covid haberleri aldığımız şu gunlerde umarım hepiniz sağlıklısınızdır, hasta olanlar ise hafif atlatıyordur...
Bugun biraz ic dokmek istedim, uzun olduysa kusura bakmayın. daha once konum vardı evlilik hazırlıklarıyla ve nişanlımla ilgili. cok şukur evimizi tuttuk, ailelerimizin de yardımlarıyla eşyalarımızın bir kısmını tamamladık, boya ve temizlik de yapıldı. perde, halı, nikah kıyafeti gibi eksiklikler kaldı sadece. tum bu koşturmanın arasında gectiğimiz haftalarda 2 kayıp yaşadım, birisi annemin kuzeni idi cok genc yaşta kanserden kaybettik ve tum aile mahvolduk, gecen hafta ise meleğim kedim balkondan atladı ve hala bu kayıplardan dolayı kendime gelemedim. hatta kedimi kaybettiğimiz aynı gun arabayı carptım vs bir suru şey oldu. bir de tum bunların arasında mobilya, boya vs.işlerle hep işten izin alarak halletmeye calıştık. ben işten izin alıp onu alıyorum, sonra işimizi hallediyoruz ne yapılacaksa. ve ozel sektorde calışan arkadaşlar bilirler benimki gibi dışarıdan anlayışlı gorunup de aşırı işkolik bir patronunuz varsa tum bu izin mevzuu cok sıkıntılı oluyor. akşamları mesaiden sonra 1-2 saat daha kalarak işlerimi tamamlıyorum bu sıralar.neyse...

koşturmacaların arasında ben hem cenazelerimizden, hem iş yerindeki yoğunluktan, hem de neye nasıl yetiştiricez onun hesabını yapmaktan inanılmaz gergin ve uzgundum. yolda yururken bile ağlıyorum o derece. son bir aydır nişanlımla bu goruşmelerimizden sonra (orneğin o gun ev icin goruştuysek veya işten sonra goruştuysek) akşam olup da ben eve gittiğimde hic msj atmıyor,aramıyor. ben komik bişeyler gonderdiysem ona yorum yapıyor sadece. napıyorsun dediğimde de ya ibadet ettiğini, ya calıştığını ya da kitap okuduğunu soyluyor. genelde benim akşamlarım da aynı şekilde gectiği icin ben de ustunde durmadım.

bunun haricinde nişanlımın bazen benim anlam veremediğim durgunlukları ve soğukluğu oluyor. ben o uzgun anlarımda anlayış beklerken bir de ona soyleyeceğim laflardan aman uzulmesin kırılmasın bunları duşunuyorum. sağolsun cenzaye de gittik birlikte, orada da değişik bir tavrı vardı ama uzerinde durmadım. en son kedimi kaybettiğimde annem onu araoış nasıl soyleyeceğim diye, o da demiş ki eve gelsin oyle soyleyin. ama ben teasdufen annemi arayıp da oğrendim oncesinde sonra iş cıkışı eve birlikte gidelim dedi. evdeyken de zorla yanımda duruyor gibiydi. hatta bi ra elini omzunma atarak kendine cekti, şaşırdım. sonra oğrendim ki eve gel oğlum yalnız bırakma diyen de, belki kendinden cekiniyor diye kaş goz yapıp yakın durmasını sağlayan da annemmiş. o soylemese gelir miydi artık on bile bilmiyorum. o akşam bir mesaj bekledim ya cok mu şey bekledim? nasılsın, nasıl oldun, uzulme diyen, beni teselli edecek bir mesaj? aramasını da gectim. hic bişey yazmadı. HİC Bİ ŞEYYY. ertesi gun evin işi icin yine aldım ofisinden nasılsın falan hicbişey yok. cok mu işin vardı akşam dedim, yook normaldi dedi. aramanı sormanı bekledim dedim. e eve geldim yanında oldum yeterli olduğunu zannetmiştim dedi. senin icin normal bi akşamdan farkı yoktu tabi dedim. ve bir daha hic konuşmadık o gun. akşam msj atmış biraz konuştuk ilgi istediğimi soyledim gurursuz gibi, kendince doğru olanı yaptığını acısın olanın bir sure yanında olduktan sonra onu kendi haline bırakmanın daha iyi olduğunu duşunduğunu, babasının cenazesinde bile kimseden boyle bişey beklemediğini, kavgacı bir şekilde değil de bunu guzelce soylesem yanımda olacağını vs vs anlattı. fazlasını duşunemediğini, art niyeti olmadığını vs vs. aramızda hallettik konuyu, sabah bize gel eve gecelim boyacıyla temizlikcilere bakalım dedim. tamam dedi, bu arada biz calıştığımız icin annem bir onceki tum temizlik malzemelerini eve bırakmıştı sabah hep birlikte gececektik. kaynanam da annemi arayıp siz cocukların başında durun ben uzaktayım gelemiyorum vs deyince annem iyice gorev belledi bunu sabah erkenden beni kaldırdı hadi hadi diye. nişanlımı arıyorum acmıyor. annem kahvaltıda nişanlını da ara kablolar falan kalkacak o da gelsin evin başında dursun sen işten izin alıp gidiyorsun yetişemiyorsun, hic heyecanlı değilsiniz vs vs bir suru laf saydı. anne sadece senin kadar telaşlı değiliz herşey halloluyor bir aksilik yok vs deyince anlamadığım bi şekilde kavga ettik, sofradan kalktım. nişanlımı aradım geliyorum diye gittim onu aldım. o gene bi soğuk ben zaten gerginim. noldu dedi. annene soyle annemi cocukların başında dursun diye aramasın annem gaza geliyor olan bana oluyor dedim. ne alaka şimdi annem dedi, konuyu bağlayacaktım bekleseydin dedim. sonrasında yine hic konuşmadık o gun.

uzun oldu kusura bakmayın artık tepemin tasını attıran olaya geliyorum. cuma akşamı napıyosun yazdı, geri sildi. ordan konuşmaya başladık. bana dedi ki seni korkutmak istemiyorum. neyle dedim. fiziki gucumle, yokluğumla dedi. ne demeye calıyorsun sen tehdit mi ediyorsun beni dedim. burdan bunu mu anladın dedi.ay şaka gibi ay delirdim resmen ne anlaşılır bu laflardan başka? beni var eden şey onun sevgisiymiş ama bu olaylardan dolayı torpuleniyormuş bazı şeyler, ona kotu davranıyormuşum başkalarının yanında cenazede de aynı şeyi yapmışım. ne yaptım nasıl davrandım sana soyle diyorum soylemiyor. en son seni Allaha havale ediyorum dedim şimdi msj atmış perdeciyi goturecez mi diye. ben gercekten delirmek uzereyim kızlar. kendisi bu zamana kadar bana sesini bile yukseltmiş değil cok saygılı biridir. ama bu davranışlar bu ilgisizlik beni cok yoruyor normalde boyle biri değil, evet bana kıyasla daha duygusal ve daha hassastır ben ona gore daha duşunmeden konuşurum mesela, ama ayrılıkla, belki dovmekle tehdit etmek ne demek ya ne demek kafayı yicem....