Arkadaşlar merhaba, ben eşimle yurtdışında yaşıyorum. Evlenir evlenmez taşındık. Beş ay oldu evleneli. Daha once de bir bucuk senelik bir flort ve nişanlılık donemimiz oldu.

İlk bir sene her şey mukemmel gitti. Ten uyumu, ilgi, klasik bilirsiniz o donemleri. Sonra bir anda hic opuşmemeye başladığımızı farkettim. Sarılıyorduk, hala ilgi vs aynıydı ama opuşme bitmişti. Sebebini defalarca sordum, en sonunda zar zor nefesimde koku olduğunu soyledi. Dişlerimi ve dilimi surekli fırcaladığım icin cok şaşırdım. Biraz bozuldum ama haklı buldum. Kbb ye gittim. Burnumda eğrilik varmış nefes alamıyormuşum, bademciğimde taş varmış alınması gerekiyormuş, bir de reflu varmış. Bunların hepsi koku yapar dedi doktor. Maddi durum sebebiyle ameliyat olamayacağım icin refluyu cozeyim dedim. İlac kullandım ama ilac nefes darlığı yaptı. Bırakmak zorunda kaldım. Bunu da konuştuk zaten. Boşver opuşmeyiverelim dedik.

Evlendik. Cinsel hayatımız ite kalka, aşırı derecede tekduze ve keyifsiz bir hale burundu. Ben birlikte olmak isteyince istemiyor ya da gonulsuz kabul ediyor, bununla alakalı konuşmak istediğimde “onu zorladığımı” soyluyordu. Ben de kendi haline bıraktım ama cok bi değişme olmadı. Sevgi şefkat sarılma yanaktan opme minik sırnaşmalar devam ediyordu. Ama cinsel ilişki sacma bir hal aldı.

En sonunda beni artık cekici bulmadığını soyledi hanımlar. Zorlayınca biraz daha oğrendim. Tuy problemim (lazere gidiyorum ama bi iki haftada cıkıyor) , nefes sorunu, kilo, surekli olumsuz konuşuyor olmam( anksiyetem var), hepsi bir araya gelince cekiciliğim gitmiş. Bunları soyledi sonunda.

sanırım sonra vicdan azabı cekti, sarıldı filan ama bu buyuk bir sorun değil mi kızlar egom ozguvenim yerle bir oldu. Cozeriz filan diyor ama “kim neyi cozecek?” diyorum bu saatten sonra.

en kotusu de benim de onunla ilgili eleştirdiğim beğenmediğim bi takım şeyler olmasına rağmen asla arzulamaktan vazgecmemem. Erkeklerde farklı işliyor sanırım bu olay.

Ne diyorsunuz? Hikaye başlamadan bitmiş mi?