Guncelleme 13.sayfada

merhaba,oncelikle uzun bi konu olacak neredeyse her konum gibi, okuyanlara şimdiden teşekkur ederim. Her konumda belirttiğim gibi benim 3 senelik bir ilişkim var ve yaklaşık 2.5 senedir de birlikte yaşıyoruz. Oldukca mutlu bi ilişkimiz var ufak tefek problemlerimiz olsa da icimde yara olan bişey olmadı şimdiye kadar. Şoyle ki bu birlikte yaşadığımız sure icinde konusu acıldığında sevgilim "ben şuan evliliğe hazır değilim" diyodu ki haklıydı da cunku ben henuz oğrenciydim, işim yoktu tek maaşla geciniyoduk. Cok da kafama takmadım acıkcası zamanı gelince olur diye duşunuyodum cunku kendisi bana "ben kesinlikle evlilik duşunmuyorum" demedi hic bi zaman, o da zamanı gelince olur sinyalini verdi yoksa ben de beklenti icine girmez ona gore hareket ederdim. Neyse son zamanlarda evlilik konusunu acmaya başladım cunku artık mezun oldum, calışıyorum, ailemin buyuk bi kısmı birlikte yaşadığımızı biliyo bilenler gelip gittikce laf sokuyo, bilmeyenlere tadımız kacmasın diye yalan soyluyorum... Onceleri cok takılmıyodum bunlara ama ben evlilik konusunu acmaya başladıkca sevgilimin adeta kulaklarını kapatarak kacması beni aşırı rahatsız etmeye başladı... Elbette herkes evlenmek zorunda değil, istemeyen baştan soyler ben evlilik duşunmuyorum diye ben de sonuna kadar saygı duyar cekilirim. Ama bu konuyu konuşmamız olumlu ya da olumsuz bi karara varmamız gerekiyodu ama bu şekilde ben konuşalım dedikce onun kacması sanki ben evlilik icin, biri beni "alsın" diye yanıp tutuşuyorum da sevgilim de beni başından savıyomuş gibi bi izlenim oluşmaya başladı. Ama bunu yaparken dediğim gibi kapıyı kapatmadı hic bi zaman, surekli "ya tamam bunları konuşuruz şimdi ustume gelme" modunda. Ama ben anladım ki bu adam 2 sene once de bu moddaymış, şuanda da bu modda sadece eskiden gozume batmıyomuş erken olduğu icin, bi arpa boyu yol kat edememiş. Bi 2 sene sonra da boyle olucak. Gecen akşam konuyu actığımda "yeter ya evlenmiyorum işte evlenmiyorum" dedikten sonra bende kayış koptu. Son sozun bu mu dedim, omuz silkti ben de peki deyip kalktım bavulumu topladım. Bu panik oldu tabi gitme konuşalım falan filan. Dedim artık kararını vericeksin ya evlenelim diyceksin ya da bırak ben yoluma bakiym, senelerimi senin ağzının icine bakarak huzursuz bi şekilde geciremem dedim. Ki blof yapmadım gayet ciddiydim, cunku bu adam 1 sene sonra da aynı olucaksa, 1 sene ya da 5 sene sonra bu ilişki bi yere gitmiyo diye ayrılıp ağlıycağıma, şimdi ayrılırım 1 sene sonra iyileşmiş olurum... Şimdi 2 gundur ağlıyo evlenmek istemediğin icin mi ağlıyosun diyorum hayır iki seceneği de değerlendiriyorum ayrıldığımızı duşundukce ağlıyorum sen benim hayatımsın ben senden ayrılamam karar vermek istemiyorum diyo. Ki 3 senedir beraber ilk defa karşımda hungur hungur ağladığını goruyorum. Yaşadığı o kararsızlığı da anlıyorum cunku evlilik korkusu var, gelecek korkusu var, evlendikten sonra baklava desenli suveteriyle tekli koltukta gazete okuyan gobekli bi adama donuşuceğini falan sanıyo. Halbuki ben de hayallerimden vazgecmiş değilim ki, benim de hala gercekleştirilicek hayallerim var ve o bana yurt dışına eğitime gidicem falan dese bile uzulurum ama sen evli adamsın otur oturduğun yerde diycek bi insan değilim. Şimdi bazen durup durup soruyo, "peki aileler ne zaman tanışır, surec nası gelişir" falan diye yılbaşına doğru tanışırlar diyorum, mayısta tanışsalar olmaz mı diyo. Kendi kafasında oturtmaya calışıyo ben de ona yardımcı olmak icin elimden geleni yapıyorum. Karşımda beni sallamayan, değer vermeyen kotu niyetli bi insan olsa 1 dakika daha katlanmam ama bu adamın beni ne kadar sevdiğini biliyorum, bi gun kus kalsak nası mutsuz olduğunu birlikteyken gozlerinin icinin nası gulduğunu biliyorum. Sadece onun bu korkularına nasıl derman olurum onu bilmiyorum, cunku aksi taktirde kendi geleceğim icin yureğimi burda bırakıp cekip gitmem gerekicek... Bi akıl verin nolur ben bu adamla ne yapayım