Merhaba hanımlar
Aylardır kendime buyuk sıkıntı yaptığım bir konu var.Oyle ki duşunmekten surekli kendimi yapayalnız caresiz hissediyorum.Eğitimim var universite mezunuyum ve bi mesleğim de var fakat gelin gorun ki bi işim yok.Tanıdıklar,ilanlar,samimi olmadığım fakat yardımı dokunabilecek kişiler hepsini denedim fakat yok olmuyor.Tecrubem de var bu arada.Benden daha vasıfsız bi cok kişi benim alanımda iş bulmuş cevresi sayesinde.İşte bu nokta cok koyuyor bana.O kadar donanımlı olmama rağmen evde oturmak icime sinmiyor.Bu surecte insanoğlunun ne kadar bencil,umarsız,vicdansız olduğunu cok cok daha iyi anladım.İmkanı olmasına rağmen kimse kimseye yardım etmiyor.İlla ki akraba vs mi olmak lazım diyorum.Kadın dediğin calışmalı ayakları uzerinde durmalı her durumda.Tamam ama artık okumak vs bunun icin yetmiyor.Napabilirim daha? Duşunmemeye calısıyorum artık fakat olmuyor.İnsanlıktan da duzgun bir işten de umudumu kestim artık.Emeklerim heba oldu ona cok uzuluyorum.