Arkadaşlar merhaba ,
buyuk oğlum 7,5 kucuk oğlum 4,5 yaşında .Baba yoksunluğu cekmesinler diye surekli iletişim halinde tuttum ve fırsat buldukca vakit gecirmeleri icin elimden geleni yaptım .
Yalnız bu sık goruşmelerin ben dezavantajını cok yaşamaya başladım .
Cocuklar babaları ile daha az goruştukleri donem geri donuşumlerini cok guzel alıyorum .Gercekten ne yapmam konusunda hic bi fikrim yok sadece baba yoksunluğu cekmesinler konusu cok mu ciddi bir konu ?Tecrubelerinizi okumak isterim .
Sadece bi ornek vereyim bende telefon oyunlarına izin yok baba da neredeyse sınırsız .(Baba ile milyon kez konuştum bu bi care değil )AVMde ki oyun parklarına pandemi surecin de hic goturmedim baba ile gezme konusu da full paket .
O eğlenceli bi baba ben otoriter kurallı bi anne.7,5 yaşında ki oğlumda baba ile goruşme ruhuna olumlu ancak yine de oyun zihnini bulandırıyor .Kucuk oğlumda etkileri daha fazla gittikce değişmeye başladı ve nerdeyse ger gun babamı ozledim diye sızlanıyor .
Bir kac kelime bile olsa karalayan arkadaşlara şimdiden teşekkur ederim .
Guncelleme:Arkadaşlar eski eşi duzeltme cabasını bıraktım pes ettim.Benim kuralcı otoriter olma meselem değil sistemim sıkıcı boğucu değil .Benim sormak istediğim net olarak su ,babalarında uzakta hayatımız cok guzel uyumlu baba ozlemi oluyor elbette ama cok goruşulduğu zaman hem daha cok ozlediklerini fark ettim hem rutinimizin bozulduğunu ve kabul etmediklerini daha cok ozgurluk oyun gezme isteyip ders ve kitap okula vslerde hevessizlik .
Yani babadan uzak cocuk ile daha cok goruşen cocuk annelerinin tecrubeleri benim icin cok onemli .Baba ile ayda 1-2 goruşme ile cok sık goruşmek cocuk dunyasında cok başka .Bunun sonuclarını tecrube eden arkadaşlar var mı aranızda ?