merhaba ben 8 aylık evli bir kadınım. Eşim ile 10 yıllık bir ilişkiden sonra buyuk zorluklarla evlendik. İkimiz de pek cok şeyi goze aldık. Sozlendikten sonra eşimin işi buyume aşamasına gecti ve farklı bir yerde yaşamamız gerektiğini fark ettik. Ben eskişehirliyim o da afyonlu. Ama biz afyonun bir ilcesine yerleştik iş gereği. Başta daha iyi olur diye duşunmuştum ama daha kotu oldu. İlk kendi ailemden darbe yedim. Daha 3 haftalık evliyken annemin ayağı catladı ve yanıma geldiler. 3 hafta bizde kaldılar. Tabi bu arada eşimin kardeşleri de gelip gitmeye başladı. İş buyuyunce eşim kardeşleriyle beraber calışıyordu. Onlara ev tuttuk ama yine de sonuc değişmedi. 2 erkek kardeşi olunca yemekte heo bize gelmeye başladılar. Yemekten sonra da genel de kaldılar. 8 aydır aşağı yukarı durum boyle arada benim ailem geldi yetmedi evim kışın buz kesince kayınvalidemler de 1 bucuk ay kaldık şimdi de ramazan sahurda işin icine girince kardeşleri tamamen bize yerleşti hafta sonu afyona evlerine gidiyorlar ama onda da kayınvalidem bizi de cağırıyor yine rahat vermiyorlar bıktım artık eşime dert yanınca kotu eş kotu gelin gibi hissediyorum kendimi ama hoş goru gosterecek sabrım kalmadı cok yoruldum tukendim ben 10 yıl bunun icin mi bekledim ben kocamla baş başa sohbet edemeyeceksem kocamı evde istediğim gibi karşılayamayacaksam baş başa romantik yemekler yiyemeyeceksem ne anlamı kaldı evliliğin
