Kızlar daha once bahsetmiştim annemler yurtdışında ben Turkiye ’ye gelin geldim. Yurtdışında buyudum ben 2 bucuk aydir evliyim. Annemler nikahtan sonra geri donduğunde cok zorlandım gunlerce ağladım. Ordaki yaşamımı, arkadaşlarımı, cevremi hala cok ozluyorum. Son 1 aydir biraz alışmıştım galiba umudum kesildiği icin. Evime biraz olsun bağlanmıştım.

Neyse konu şu ki annemler bir kac hafta once Turkiye ’ye geldi hem bana moral olsun diye hem beni ozlemişlerdi. Sadece 10 gunluğune gelmişlerdi ama biliyorsunuz işler biraz karıştı uzatmak zorunda kaldılar izinlerini. Eşim ilk geldiklerinde istersen onlar gidene kadar annenlerde kal beraber vakit gecirirsiniz dedi ve ben 2 haftadır annemlerdeydim. Dun kendi evime geldim ama soğuduğumu hissediyorum cıkıp gitmek istiyorum burdan. Kendimi buraya ait hissetmiyorum. Sizce yeni evli bir insanın 2 hafta icin bile olsa evinden uzaklaşması hata mı? Zaten icimde surekli bi baskı var gidecekler gecici bir sure icin geldiler yine yalnız kalacağım diye. Hani belki burda yaşasalar kendim bu kadar sık gitmek istemeyeceğim bile ama gidecekler duşuncesi, icimdeki o baskı beni hatadan hataya surukledi eşimle surekli kavga ettim sacma sapan şeyleri bahane edip. Cok huzursuzum.. Ben ne yapacağım, nasıl alışacağım?

Annemi cok cok uzdum. Geldiğinden beri gunlerini zehir ettim. İlk geldiğinde herşey guzeldi evime alıştığımı gorup o da sevinmişti ama sonra işler cığırından cıktı. Kavgalarımıza şahit olmaktan, benim yuzumden eşimin ailesiyle yuz goz olmaktan bıktı kadın. Kendimi berbat hissediyorum. Nasıl toparlayacağım? Anneme kendimi nasıl affettireceğim? Kendimi suclamaktan kafayı yemek uzereyim.