Merhabalar

Benim 6 yıllık bir ilişkim var. Ben 24 o 29 yaşında. İlişkiye kucuk yaşlarda başladığımız icin tecrubesizlikten, birbirimizi tanımamaktan oturu yanlışlar yaptık. Beni onun ailesinden herkes tanırdı, duğunlerine gittim, kendi evlerine birkac kez gittim (maalesef ki ) baya icli dışlı olmuştuk. Gereksiz samimiyetten oturu aileler konusunda sıkıntı yaşadık. Onun akrabalarından bizi ayırmak isteyenler oldu, annesi bir donem bana tuhaf davrandı. Yıllar once kendi aileme onu anlattığımda istemediler.(babam biraz soruşturmuş ve babasının borcu vs cıkmış (durumun ne olduğunu ben biliyorum)) Bizde hem onun ailesinden oturu hem benim ailemden oturu sıkıntılar yaşayıp, bunlar ilişkimizi yıpratınca, ailelere ‘ ’ayrıldık ’ ’ dedik. Yaklaşık 1,5 2 yıldır en azından benim ailem onunla ayrı olduğumuzu biliyor. Gercekten bu surecte ayrılmadık mı ayrıldık ama hep yeniden bir araya geldik, sevgimizin her şeyden buyuk olduğunu bu nedenlerden oturu kopmamamız gerektiğini duşunup tekrar birleştik

Ailemin neden istemediğine gelince ; ben univ bitirmiş mesleğini eline almış, ayrı eve cıkıp arabamı alıp kendi ayaklarımın uzerinde duran bi insanım (durumu tam anlamanız icin belirtiyorum lutfen yanlış anlamayın)

Erkek arkadaşım ise; univ okumadı ama elinde bir mesleği var fakat ben ondan daha fazla ucret aldığım icin, babasının borcları cıktığı icin ailem sıkıntı yarattı.

Aileme erkek ark. ilk soylediğim zamanlarda henuz askere gitmemişti ve babam askerliğini yapmadan bir ev almadan asla olmaz, Bir evi olsa yine neyse ama bu şekilde gecinemezsiniz demişti. Neyse gel zaman git zaman biz sevgimizden emin olduk mesleğimizi oturttuk buyuduk derken

Erkek arkadaşım askerliğini yaptı, duzenli bir işe girdi hatta şuan bir ev beğendik ve kredi cekip o daireyi alıp, evlendikten sonra birlikte odemeyi duşunuyoruz.

Biz burada istanbulda tanıştık fakat onlar sonradan başka bir şehire taşındılar. Aramızda 2 saatlik bir yol var. Ev baktığımız zamanda ben ona kendi ailesinin oturduğu şehirden, ama evler dip dibe olmayacak şekilde olursa benim icin bir sıkıntı olmayacağını, ben zaten istanbuldan kacmayı duşunduğumu ve ilerde bir cocuğumuz vs olursa en azından yardıma ihtiyacımız olduğunda calacak bir kapımız olacağını soylediğimden oradan bir eve girmek uzereyiz. (Benim ailem ben evlenirsem koye yerleşecekler)

Durumu ozetlediğime gore asıl soruma gelecek olursak ailelerle ne yapacağım?

Onun ailesinin evinde artık bize ev alınacağı , yaz sonu istemeye gelineceği konuşuluyor şuan. Bunca zamandır ne ben onlarla ne onlar benimle konuşmadılar. Artık iş ciddiye gittiğini gorduklerinden sanırım gecen gun babası bana mesaj attı ve aile buyuklerinden (erkek arkadaşımın anneannesi dedesi) vefat ettiklerinde hic aramadığım icin bana karşı kırgın olduklarını soyledi ve en yakın zamanda evlerine davet etti. (onları aramamamda ki nedende bizim ayrı olduğumuz zaman diliminde bu olaylar yaşandığından durumu bilmememdi) ama onlar bunu bilmiyor tabii ki

Biz zamanında ailesiyle cok yakındık, goruşurduk, buluşurduk vs ama bir ara annesiyle arama soğukluk girince de erkek arkadaşımla anlaşıp artık ailelerle goruşme buluşma vs. yok dedik. Fakat şuan durum ciddiye gidiyor ama annesinden hic ses soluk yok. Acıkcası ben hala aynıyım annesine karşı (bana karşı fazlaca yanlışları oldu ama saygımı koruyup ben hic sesimi cıkarmadım, zamanla bende soğudum ve daha kotu olmamak icin arayı actım) sizce durumlar ciddiye gittiği icin annesi aramam gerekir mi ? annesinden hic ses yok. Arkadaşlarım kesinlikle artık yuzgoz olma, gelsin istesinler o zaman konuşursunuz, başınıza ne geldiyse yakınlık kurayım derken oldu artık ağır kal boşver falan diyolar.

Bu yaz sonu eylul gibi tanışmaya gelecekler bende ailemle konuşucam bu haftasonu. Ama sizce onun ailesine karşı şuan ben sessiz mi kalmalıyım yoksa iletişime gecmeli miyim? Yada evlilik teklifi edildikten sonra erkek arkadaşımla bir akşam oturmaya mı gitmeliyim. Kafam inanın cok karışık benim ailemden once biz buluşursak ve bana karşı annesinin laf sokması yada soğuk davranmaları konusunda cekinceliyim. Şu zamana kadar artık onlara karşı kırgınlığım, kızgınlığım gitti ve notrleştim ama şimdi bişey olursa ben yine eskisi gibi soğuyup bu guzel gunlerimi kafamda o tatsız şeylerle doldurmak istemiyorum.
Sonuna kadar okuyan varsa gercekten cok teşekkur ederim

(yorumlarda gelişmeler gorulmemiştir diye duşunerek edit ekliyoruum)

edit :
az once erkek arkadaşım aradı ve onuzumde ki hafta gel bize konuşalım dedi
neyi konuşucaz dedim. işte neyi nasıl yaparız, sizde adetler neler vs dedi
bende bunun sacma olduğunu, konuşulacak bişey varsa ailemle konuşmalarının daha doğru olduğunu soyledim. muhtemelen annesi soyledi gelsin bi konuşalım diye, cok bastırdı cunku ben konuştukca, gel diye. ama ben en sonda yuz goz olduğumuzda neler oldu gorduk artık ne konuşulacaksa ailemleyken konuşulur beni bir daha o konuma sokma dedim


edit2 :
'ben adet nedir anlamam ilk defa evleniyorum ve bizde hic evli yok, hem ben ailem boyle der boyle ister diye konuşmak ne kadar doğru ki ben daha kendi ailemin ne duşunduğunu bilmiyorum' deedim.
o zaman anneler onden tanışsın mı diye sordu. bende buna da gerek olmadığını soyledim. zaten tanışmaya gelinecek annen annemle baban babamla konuşur dedim.
ve duğun konusunda ailesinin hicbir desteği olmayacağını biliyorum zaten ben. o yuzden de; benim ne istediğim, bizim halletmemiz gereken şeyler, ben şu otelde duğun istiyorum desem sanki tamam kızım orda mı yapalım diycekler dedim . zaten nikah yapıcaz sadece. bilmiyorum ama inanın tam bu konunun ustune, erkek arkadaşımın beni arayıp zamanında 'aileleri karıştırmak yok, fazla yuz goz olmak yok herşey gerektiği gibi olur, seni anlıyorum'laflarını soyleyen kişiliği gidip yerine başka biri gelmiş gibiydi.
-'sen olması gerekenden ziyade goruşmek istemediğin icin goruşmuyosun dimi' dedi
-'şu sureci daha hızlı gecirmek icin daha ılıman ol 'dedi. orada cıldırdım baya. dedim ki 'daha şimdiden benden annen yada baban yada sen! olayları sineye cekip aman aman sevgi kelebeği olmamı bekleyen varsa yanılır he eğer oyle bişey varsa hic startı vermeyelim zaten dedim.

o da bana 'biriniz sakin olun , evde ailem ayrı, sen bana ayrı. en azından sen beni bunaltma soylediğime pişman oldum 'dedi


beni cağırmalarında ki neden; ev konusunda bir sıkıntı oldu muhtemelen alamayacaklar bunu ailemden once benimle konuşup beni o konuda bastırmaya calışacakları geciyo aklımdan. cunku babası daha onceden evlendikten sonra alırsınız evi herkes oyle alıyo demiş
erkek arkadaşımda bugun evlerine davet etme konusuna, bu isteme soz işini biran once yapalım diye girdi neden bişey mi oldu dedim yok falan filan dedi ama cozemedim. bugun bu olaylar olduktan sonrada acaba baban benim haakkımda ne duşunur biz evi alsakta almasakta sıkıntı yapacak gibime geliyo benim falan dedi

-inanın bir yanım daveti kabul edip gitmeyi duşunuyor. gidince cunku mutlaka bişeyde beni vazgecirmeye calışacaklar. bende beni bunun icin mi cağırdınız diyip erkek arkadaşımın o zaman ki tavrına bakmayı istiyorum bir yandan. ailesini mi tutacak yoksa beni mi ?

siz ne dersiniz bu son soylediğime?

edit3 :
gitme diyenler cok cok cok haklısınız. burada yazan kişilerinde dediği gibi bana ailemle aramda sorun yaşatacak herhangi bir 'şu sizde nasıl olur? bunu ister mi ailen' gibi sorulara maruz kalırsam şayet, bunları ben bilemem ailem bilir tarzında konuşucam. eğer ki bana ailen değil de sen ne istiyosun mesela duğun istiyor musun ? gibi bi soru gelirsede, yada şunu bunu ister misin gibi.. evet isterim diycem. cıtayı biraz yuksek tutucam. ben normalde nişan istemem. İsteme soz nişan hersey tek seferde hallolsun isterim ama bu bile sorulursa isterim diycem ki zaten herşey iyi giderse o cıta mutlaka ki duşecektir.
yoksa inanın ilk bana bize gel demesinde cinnet gecirmediğim kaldı. ama sonradan duşununce eğer şuan gitmezsem, onlar tanışmaya geldiğinde bi olay cıkıp babama rencide olmaktan korkuyorum. cunku sadece onların bize gelmesi icin bile babama o kadar dil dokucem ki.hatta tam tahmin edemiyorum ama belki aile buyukleri bile devreye girecek ve bunca şey yaşandıktan sonra, ailem tekrar barıştığımızı oğrenip onlar bize geldikten sonra tatsızlık cıkmasındansa, şuan bi ziyarete gidip ailesinin duşuncelerini olcup tartmayı, bana yaklaşımlarına son bir kez bakmayı ve onun ailesi yanında beni destekleyip desteklemediğini gormem sağlıklı bi evlilik kararı vermem icin şuan son şansım.
cunku erkek arkadaşım dun benim cok yanlış anladığımı ailesinin ille bize gelsin demediğini, sadece acaba adetleri nasıl direk isteme mi yaparız yoksa onceden tanışır mıyız gibi soruları olduğunu, hatta bu teklifi de babası 'kıza soyle musait bi vaktinde gelsin annenle konuşsunlar ney nasıl sağlıklıysa oyle yapalım' demiş ve annesi de 'aynen gelir oturur konuşuruz' demiş.
eğer kotu gecerse ve bu ilişki eğer bitecekse sonradan pişman olup acaba oyle duşunmemişler miydi gercekten, sevgilim haklı mıydı gibi kaygılara suruklenmek istemediğim icin gidicem.