Merhaba, kendimi cok yalnız caresiz yapacak hic bir şeyi yokmuş , monoton bir hayata mahkum kalmış hissediyorum. Korkuyorum. 1 yıllık Evliyim ve Hamileyim. Eşimle sıkıntılarım var bunu daha oncede yazmıştım. ama bn cok yoruldum. hamileyken mutsuz olmakta istemiyorum hep arkama attım mutsuzluklarımı ama tıkandım artık sanırım sizden yardım istiyorum

Neden erkekler (tabi hepsi değil) , evlendikten sonra nasılsa aldım moduna giriyor. sıfır ilgi sıfır alaka . hata yaptığında gonul alma gbi bir şey yok. uzulduğunuzde umrunda değil. birde uzen kendisi. kustuğunuzde o da kusuyor sanki bni o kusturmemiş. ağlamamak icin kendimi sıkıyorum artık. dun akşam patladm. kimse yokken oturup hungur hungur ağladım. eşim gelmesine yakın da yuzumu yıkadm. yemeğimi yaptım onune koydum. başka odaya gectim erkenden uyudum. ama bu bile umrunda değil. eşim evlenmeden once bni sever sayar bi hata yapsa duzeltmeye calışır. mutlu olmamıza cabalar. şimdi değil. herşeyi benden bekliyor. ilgi gostermeyor. bni umursamıyor. ben iyiysem cok iyiyiz. ama onn dediği bir şey olmaz ve ya bn kusmuşsem ya da bi problem varsa bn gidip adım atıp haklı veya haksız hic farketmez o hic gelmiyor. adım atmıyor. ben artık cok yoruldum. guzel bi soz soylesin. iyi davransın. anlayışlı olsun. bi karar varsa biz artık evliyiz oturup birlikte alalım (kiii herşeyi hala annesine danışır o da ayrı konu). ben napıcam şimdi?
Kus davranim diyorum konuşmuyoruz hatalı biliyorum ama icim kaldırmıyor. ona sarılmadan onnla ii olmadan mutlu olamıyorumm. barışim diyorum ii davranıyor mutlu gibiyiz ilk bir şey cktgnda yine bnden bekliyor. hem calışıyorum hem hamileyim ama bn yapmadan bir iğne yapmıyor evde. hepsi bnm gorevimmiş. peki ya eşin gorevi nedir ? bari mutlu et. yok. nasıl bitecek bu işgence. eve git işe gel evde anlaşamadığın bir koca. hayattan soğudum artık. devam edemiyorum. sussam olmuyor. konuşsam care değil. nasıl bir yol izlicem bıktım.
Bir insan bu kadar anlayışsız olabilir mi? senin gorevin. senin işin. keyfin bilir. nasıl istersen. anneme sorim. kardeşimi cağırim. dışarı cıkmıyoruz bir şey paylaşmıyoruz. onn ailesiyle ilgili bir şeyse kalk gitmemiz lazm. bnmkilerle ilgili bir şeyse sabahtan surat beş karış bn gelmesem. artık dayanamıyorum.
Sizce ne yapmalıyımm?