Selam hanımlar.. Benim iki bebeğim var onlarla dışarı cıkamıyorum. Eşim de arkadaşlarıyla gezmeye cok hevesli ilk evlendiğimiz zamanlardan beri. Benimle hic bir gun oyle hevesli olmadı hatta benim isteğimle bi kac kez gittik dışarıya ya telefonla oynadı, video izledi, ya etraftaki insanlara baktı doğru duzgun konuşmadı bitse de gitsek modundaydı. Nişanlıyken filan boyle değildi evlendik annesi her gun yanımızda olmak istedi,(cocukluktan beri burda yılın 6 ayı abileriyle yalnızlar annesi 6 ay koyde, evlenince 5 dakika uzağa gitmesi zor gelmiş hep bizle kalmak istedi) şimdi bizimle kalmasın, ilk gunlerimizi yalnız gecirelim diye biraz ağlayarak biraz sert yaparak cevap verdim o zoruna gitmiş hemen hevesi gitti ilk haftadan. Hic bi gun gezmedik beraber şoyle icime sine sine, mutlu bi şekilde. Gecen hafta sonu da iş arkadaşlarıyla guzel bi yere kahvaltıya gitti, onceki hafta teyzesinin oğluyla gezdi. Bu hafta cumadan yola cıkıp pazar akşama evde olacak şekilde başka şehre gideceklermiş. Ben dun gece gitme artık diye cok sinirlendim. Bugun teyzesinin oğluna hayır diyememiş biletleri almışlar bile. Annesi de koyden bugun geldi. Gelip benle kalmak ister kesin. Cok zor, sıkıcı geciyor yanında zamanım, kalmak istemiyorum onla. Teyzesinin oğlu ona mesajda bizim icin iyi olur kafa dinleriz yazmış. Eşime sıkıntı vermediğimi, kafasını yoracak bişey yapmadığımı duşunuyorum ama ne bu kafa dinleme merakı bilmiyorum. Ben kafamı nasıl boşaltcam bilmiyorum annem de cooook uzakta,gidemiyorum. Şimdiden sıkıntı coktu icime hafta sonu nasıl gececek diye.