Merhaba Hanımlar,5 yıllık evliyim ve 3,5 yaşında bir kızım var.Ben 30 yaşındayım eşim 35 yaşında.Cevremde herkes 2.cocuğu yapmam icin konuşuyor,ben emin olamıyorum.Cocuklar arasında yaş farkı az olursa daha iyi anlaşabilirler birbirlerini daha iyi anlarlar diye duşunuyorum.Bu yuzden yapmak istiyorum ama eşimle hic birbirimize vakit ayıramayız diye korkuyorum.Eşimle aramız kotu değil cok kavga etmeyiz,kolay kolay trip de atmam,ama oyle cok da birbirimiz icin olup duşmuyoruz. Genelde aynı evin icinde kendimi tek başıma yalnız kalmış gibi hissediyorum.(İşten gelir gelmez yemek yiyip,telefona bakarken hemen uyuyor.)Sırf bu yuzden kızıyorum ona da soyluyorum.Yorulduğu icin oyle olduğunu soyluyor.Onun erken uyumalarından dolayı yatak odası muhabbetimiz de iyi değil.Birbirimize sırtımızı donup uyuyoruz.Hafta sonları falan birlikte konuşur,plan yapılacaksa yaparız.Ama hafta ici tamam ev arkadaşı gibiyiz,faturaları odeyen evin alışverişini yapan o, yemek bulaşık temizlik işleri bende.Doğru durust bir şeyleri paylaşmıyoruz ki neyin kavgasını yapıcaz diyorum bazen o yuzden 2.cocuk yapmak mantıklı gelmiyor bana.Bu monotonluk boyle devam ederse sıkıntı,yaşlandığımız da nasıl bir cift oluruz bilmiyorum...Eşimden ayrılmak istesem deli misiniz ,şaka mı yapıyorsunuz diye sorarlar bize.Cunku dışardan bakınca acayip mutlu bir cift gibi gozukuyoruz.Herkes tarafından cok sevilir,ickisi sigarası yok,akşamları tek başına gezmesi de yoktur,nereye gidilecekse birlikte gideriz,para yonunden hic sıkmaz beni.Ben mi abartıyorum bilemedim.Siz ne duşunuyorsunuz?