Merhaba arkadaşlar,
Sizinle dertlesmeye fikir almaya geldim.1 ay sonra 33 yaşıma giriyorum bu ara hep ağlıyorum uzuluyorum. Girdiğim her ortamdan muhakkak kısmetim cıkar, tanışırım şans veririm ama nedensiz bi şekilde olmaz . En son da gorucu usulu tanıştım biriyle o da olmadı. Şuan tukenmişlik sendorumu yaşıyorum gibi hissediyorum oyle yoruldum ki kimseyle tanışmak goruşmek istemiyorum. Cunku sonuc belli bi şekilde yine olmayacak ve her defasında daha cok kırılıp uzuluyorum. Sizce bu normal mi gececek mi bu surec?Pandemiden dolayı sosyallik de bitti şuan calışmıyorum evde yalnızlıktan kafayı yemek uzereyim .Siz de de oluyor muydu bekarken , sanki hic evlenemeyecem hissi var bende