Merhaba;
Kafamdakilere yanıt bulamadığım icin size danışmak istedim. 28 yaşındayım. Benim dunyaya geliş amacım babam askere gidicek yalnız kalmiyim diye amaclanan bir cocuk olmam. Doğduktan sonra verem gelişmiş zaten rutubetli sigara icilen 15 kişilik bi gecekondunun karanlık bi odasında olmeyi bekleyen bi cocuk.Her zaman itilen arka planda tutulan biriydim. 2 kardeşim daha vardı okula goturen uğraşan bendim.7 yaşından beri ev temizlemek kardeşlerime bakmak zorundaydim. Annem hep uyurdu. Hic bir zaman kahvaltı hazırlayıp saclarımı tarayıp okula goturmedi beni. Eve geldiğimde uyuyor olurdu 2 saat kapıda ac bi ac oturup beklerdim kalkmasını.1 zayıfım gelse doverdi vururdu.Lisede cok başarılıydım unv kazandım gondermediler maddi acıdan diye. Sonra kardeşimi ozele yazdırdılar. Kız kardesim okumak istemedi okusun diye ugrastilar didindiler bende okumak icin 3 ay ağladım.18 yasindan beri calistim.oyle boyle bi calismak degil sabah 8 gece 11 ordada zulmettiler anneme bigun bana destek olsaniza dedim parami istiyorsun dedi hayir dedim manevi destek yaparsin kizim diyin sadece asla gormedim cunku bunu yuksek notlarima ragmen bigun taktir edilmedim ben sopayla şiddet gordum kolumu cıkardı saclarimi tutup duvarlara vurdu bayildim uysal bi cocuktum markete gec gittim diye bile bayiltana kadar doverdi 2 sene onceye kadar yine yeltendi ama karşı ciktim. Kiz kardeşim evli hala aman kizim iyi ol aman kizim sunu yapim soyle yapim der ona bense hic evden cikmam butun gun temizlik yaparim yine beni hor gorur bağrır azarlar ikisininde arkasini toplarim hani şu kulkedisi masalı var ya aklima hep o gelir arkadaslarimi goruyorum anneleriyle agladigim cok oldu annesi kahvalti hazirlamis cnm kizim diye karsiladi cok zoruma gitmisti hic gormemistim cunku oyle seler sevgilim olsa aglasam uzulup biseye yattinmi sen onla der asla yapmadigim ve yapmicagim seylerin hesabini sordu hep askili giysem senin utanma duygun yok der yerin dibine sokar beni bigun kendi arkadaşlarida farketmiş olacakki kizini kiskaniomusun cok kiyasliosun kendinle dediler ama ben hala neden boyle davrandigi konusunda anlam veremiyorum varligimdan rahatsiz oldugunu soyler biseyde basarisiz olsa suclusu sensin der ben hizmet etmekten baska napiyorum anneme dua et namaz kil diyen benim ben hic onun evladi gibi hissetmedim kendimi o bisey istese mutlu olsun diye yapiyorum basarabilirsin ben gosteririm diyorum ama o sadece beni ezmek hic bi konuda destek vermemekle yetiniyor kiz kardesimde asiri bencil ve simarik bana bakin beni toplayin der ben bise desem hakaretler havada ucusuyor ve annemde ona destek veriyor bazen nefes alamadigimi hissedoyorum boyle bi anne olmak istemiyorum evladimi hor gorup sevgisiz yetistirmek gelecegini kisitlamak istemiyorum onu hayasizca suclamak istemiyorum ne yapmaliyim hic bilmiyorum